лапата́ць несов.

1. хло́пать; (о механизме — ещё) тарахте́ть;

2. разг. (пустословить, говорить без умолку) болта́ть, тарато́рить; тарахте́ть, треща́ть;

3. разг. (невнятно, несвязно говорить) лопота́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

ці́хенька нареч.

1. (без шума) тихо́нько;

2. (тайком, незаметно) тихо́нько, потихо́ньку;

3. (не торопясь) потихо́ньку, ме́дленно;

4. осторо́жно;

ц., не ўпадзі́ — осторо́жно, не упади́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

ма́йка ж (ärmelloses) Sprthemd n -(e)s, -en; Trikot [-´ko:] m -s, -s; T-Shirt [´ti:ʃə:rt] n -s, -s (сарочка з кароткімі рукавамі без каўнера)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

прыто́мнасць ж Bewsstsein n -s, Besnnung f -;

у прыто́мнасці bei vllem Bewsstsein;

тра́ціць прыто́мнасць bewsstlos wrden, das Bewsstsein verleren*;

без прыто́мнасці bewsstlos, hnmächtig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Галу́твы ’замёрзлая зямля або гразь; груда’ (віц., Яшкін). Параўн. галу́та ’замёрзлая зямля без снегу’ (Шатал.). Можна меркаваць, што тут нейкія формы з уканнем (фанетычным або як вынік уплыву іншых слоў — сказаць цяжка). Параўн. падобныя формы з рус. мовы: голутва́, голудьба ’замёрзлыя кучы зямлі восенню’. Здаецца, што зыходныя формы для бел. мовы былі *golotva, *golota ад *golъ; параўн. важны элемент семантыкі ў слове галу́та: ’замёрзлая зямля без снегу’ (!).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

problem, ~u

м. праблема;

problem polega na tym, że ... — праблема ў тым, што...;

bez ~u — без ніякіх праблем;

nie ma ~u разм. без праблем;

robić z czego problem — рабіць з чаго праблему

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Пабэ́рляць ’пад’есці’ (Сцяшк. Сл.), ’узараць’ (Жд. 2). Няясна. Магчыма, звязана з барляць ’пераліваць, узбоўтваць, працаваць без толку’ (гл.) і далей з бурліць, бурыць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Паляндрава́ць ’хадзіць без справы’ (Сл. ПЗБ, Сцяшк. Сл.). З польск. plondrować, plądrować) рабаваць, шнырыць, шукаць’, якое з ням. plündern ’тс’ (гл. Брукнер, 419).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Барля́ць ’пераліваць, узбоўтваць; працаваць без толку’ (Касп.). Параўн. рус. дыял. (пск., вяц., ноўгарад.) бурли́ть ’муціць, мяшаць ваду, пераліваць вадкасць’. Гл. бурлі́ць, буры́ць2.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Перацьме́ць (піряцьмець) ’перагарэць без агню: пражыць ціха’ (Юрч. СНЛ). Пад уплывам народнай этымалогіі з ператлець < пера- і тлець (гл.) ці з цямяна гарэць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)