субстанты́ўны, ‑ая, ‑ае.
1. У мовазнаўстве — які перайшоў у катэгорыю назоўнікаў.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
субстанты́ўны, ‑ая, ‑ае.
1. У мовазнаўстве — які перайшоў у катэгорыю назоўнікаў.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сураві́зна, ‑ы,
1. Суравая пража або тканіна.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
суцэльназварны́, ‑ая, ‑ое.
Выкананы спосабам злучэння швоў толькі з дапамогай зваркі (
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
схітры́цца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
та́пкі, ‑пак;
Лёгкія туфлі
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
транжы́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць;
[Ад фр. trancher — разразаць.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уке́міць, ‑млю, ‑міш, ‑міць;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
усёабды́мны, ‑ая, ‑ае.
Які ахоплівае, уключае ў сябе ўсё
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цыкло́іда, ‑ы,
Крывая лінія, што апісваецца пэўным пунктам круга, які коціцца
[Ад грэч. kykloeidēs — кругападобны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чырвонагало́вы, ‑ая, ‑ае.
З чырвонай галавой, галоўкай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)