тамары́кс, тамары́ск
(лац. tamarix)
дрэвавая або кустовая расліна сям. тамарыксавых з дробнымі бледна-ружовымі кветкамі ў гронках, пашыраная ў пустынях і стэпах Еўразіі і Афрыкі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
трапе́лія
(н.-лац. trapelia)
накіпны лішайнік сям. трапеліевых, які расце на добра асветленых месцах у полі і ў лесе, на вапнісгых субстратах, пясчаніках, граніце, валунах.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
трыфалія́та
(ад лац. tres = тры + foliatus = лістковы)
дрэвавая або кустовая расліна сям. рутавых, якая выкарыстоўваецца як прышчэпа для ўсіх цытрусавых, а таксама для стварэння жываплотаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
тыбе́люс
(н.-лац. tibellus)
павук сям. бакаходаў, які трапляецца па берагах вадаёмаў, сярод лісця злакаў і асок, на нізкіх кустах і ў разнатраўі на ўзлесках.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
тыле́я
(н.-лац. tillaea)
травяністая расліна сям. таўсцянкавых з густым лісцем і белымі кветкамі, пашыраная ў Еўразіі і Паўн. Амерыцы; расце на пясчаных берагах рэк.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
тэле́кія
(н.-лац. telekia)
травяністая расліна сям. складанакветных з буйным лісцем і жоўтымі кветкамі, пашыраная ў Еўропе і Малой Азіі; на Беларусі вырошчваецца як дэкаратыўная.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
тэліптэ́рыс
(н.-лац. thelypteris)
папараць сям. тэліптэрысавых з вузкаланцэтным двойчыперыстым лісцем, пашыраная ў лясных і горных раёнах зямнога шара, у т.л. на Беларусі; лекавая расліна.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
урзі́нія
(н.-лац. ursinia)
травяністая расліна сям. складанакветных з жоўтымі або аранжавымі кветкамі ў суквеццях, пашыраная пераважна ў Паўд. Афрыцы; на Беларусі вырошчваецца як дэкаратыўная.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
фа́кус
(н.-лац. phacus)
аднаклетачная водарасць сям. эўгленавых, якая пашырана ў мелкіх непраточных вадаёмах або ў прыбярэжнай частцы азёр і рэк, асабліва забруджаных арганічнымі рэчывамі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
феладэндро́н
(н.-лац. phellodendron, ад гр. phellos = корак + dendron = дрэва)
буйное лістападнае дрэва сям. рутавых, пашыранае на Далёкім Усходзе; выкарыстоўваецца ў коркавай і мэблевай прамысловасці.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)