тыбе́люс
(н.-лац. tibellus)
павук сям. бакаходаў, які трапляецца па берагах вадаёмаў, сярод лісця злакаў і асок, на нізкіх кустах і ў разнатраўі на ўзлесках.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)