Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
igrać
незак.
1. гуляць; жартаваць з кім/чым; забаўляцца; сваволіць;
igrać z ogniem — жартаваць з агнём;
igrać ze śmiercią — гуляць са смерцю;
2. гуляць; пералівацца; зіхацець;
3. (на музычным інструменце) іграць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
нервм.
1. нерв;
зро́кавы н. — зри́тельный нерв;
трайні́чны — н. тройни́чный нерв;
2.толькомн. не́рвы;
3.перен. (центр чего-л.) нерв;
◊ жале́зныя не́рвы — желе́зные не́рвы;
дзе́йнічаць на не́рвы — де́йствовать на не́рвы;
ігра́ць на не́рвах — игра́ть на не́рвах;
псава́ць не́рвы — по́ртить не́рвы;
трапа́ць не́рвы — трепа́ть не́рвы
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
маршI (род. ма́ршу) м., в разн. знач. марш;
ігра́ць м. — игра́ть марш;
цырыманія́льны м. — церемониа́льный марш;
кало́на на ма́ршы — коло́нна на ма́рше;
◊ кі́шкі м. ігра́юць — живо́т подвело́
маршIIм. (часть лестницы) марш
маршIIIмежд. марш;
ша́гам марш! — воен. ша́гом марш!;
м. адгэ́туль! — марш отсю́да!
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
труба́ж., в разн. знач. труба́;
водаправо́дная т. — водопрово́дная труба́;
ігра́ць на ~бе́ — игра́ть на трубе́;
○ фало́піева т. — анат. фалло́пиева труба́;
◊ іерыхо́нская т. — иерихо́нская труба́;
вы́лецець у ~бу́ — вы́лететь в трубу́;
хвост ~бо́й — хвост трубо́й;
прайсці́ аго́нь, ваду́ і ме́дныя ~бы — пройти́ ого́нь, во́ду и ме́дные тру́бы
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
аднаста́йны, ‑ая, ‑ае.
1. Аднолькавы, нязменлівы на ўсім працягу. Тут была вялікая тэрыторыя, аднастайная сваёй прыродай.Чорны.Магло здацца, што ні моладзь, якая тут сабралася, нічога больш не ўмела скакаць, ні музыка — іграць, акрамя гэтай аднастайнай полькі.Лобан.Поезд ішоў сваёй аднастайнай хадою.Пестрак.
2. Які выяўляецца ў аднолькавым гучанні; манатонны. А яшчэ запомніўся мне аднастайны і роўны шум пушчы, што стаяла ўся ў красе асенняга золата.Краўчанка.Спачатку.. [Антонік] не мог разабраць ні аднаго слова, галасы зліваліся ў аднастайны гул.Мележ.
3. Аднародны паводле складу, будовы. Глеба з аднастайнай структурай.
4. Падобны адзін на адзін; зроблены на адзін узор. Тоўстым пластом лёг на саламяных стрэхах снег і, здаецца, яшчэ ніжэй прыгінае да зямлі старасвецкія будынкі, шэрыя, нізкія, аднастайныя.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)