trompéten

1.

vt

1) (пра)трубі́ць

j-n wach ~ — разбудзі́ць каго́-н.

2) перан. трубі́ць (аб чым-н.); разно́сіць (чутку, пагалоску)

2.

vi

1) трубі́ць, ігра́ць на трубе́

2) жарт. гу́чна смарка́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)