Verbum

ear​¹ [ɪə] n.

1. ву́ха

2. слых;

have an ear for music мець до́бры музы́чны слых

♦

be all ears слу́хаць ве́льмі ўва́жліва;

be up to one’s ears in work/debt/problems быць па ву́шы ў рабо́це/даўга́х/прабле́мах;

play by ear ігра́ць на слых;

turn a deaf ear (to smth./smb.) не звярта́ць ува́гі (на што-н./каго́-н.)