пі́кнуць, -ну, -неш, -не; -ні; зак. (разм.).

1. Выдаць кароткі гук, піск.

Жаласна п.

2. Зрабіць спробу сказаць што-н., запярэчыць чаму-н.

Не смець п.!

Толькі пікні (пагроза).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

раз’е́сці, 1 і 2 ас. не ўжыв., -е́сць, -яду́ць; раз’е́ў, -е́ла; -е́дзены; зак., што.

Разбурыць, прычыніць пашкоджанні чаму-н.

Кіслата раз’ела скуру.

|| незак. раз’яда́ць, -а́е.

|| наз. раз’яда́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

спачува́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., каму-чаму.

1. Адносіцца да каго-, чаго-н. са спачуваннем, жалем.

С. бацькоўскаму гору.

2. Добразычліва ставіцца да каго-, чаго-н.

С. маладзёжнаму руху.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

процістая́ць, ‑стаю, ‑стаіш, ‑стаіць; незак.

1. Быць проціпастаўленым, процілеглым каму‑, чаму‑н.; знаходзіцца ў процілеглых, варожых трупах. Яны — ворагі савецкай улады. Група гэтых інжынераў у аповесці [Х. Шынклера] процістаіць Прыстрому. Арабей.

2. каму-чаму. Захоўваць устойлівае становішча пад дзеяннем чаго‑н.; вытрымліваць націск чаго‑н. Не мець сілы процістаяць ветру. // Аказваць супраціўленне, процідзеянне каму‑, чаму‑н. Процістаяць хваробам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пытанне,
1. пытанне, запытанне, роспыт, «чаму»
2. пытанне, праблема

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

загнаі́ць, ‑гнаю, ‑гноіш, ‑гноіць; зак., што.

Даць чаму‑н. загнаіцца. Загнаіць рану.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адфармава́ць, ‑мую, ‑муеш, ‑муе; зак., што.

Спец. Надаць чаму‑н. пэўную форму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераабучы́ць, ‑абучу, ‑абучыш, ‑абучыць; зак., каго.

Абучыць нанава, чаму‑н. іншаму; перападрыхтаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

састрака́ціць, ‑качу, ‑каціш, ‑каціць; зак., што.

Зрабіць стракатым, надаць стракатасць чаму‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

супраціўля́льнасць, ‑і, ж.

Здольнасць супраціўляцца; ступень супраціўлення чаму‑н. Супраціўляльнасць арганізма інфекцыям.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)