правапнава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак., што.

Спец. Правесці вапнаванне. [Дзямід Сыч:] — Чаму вы мяне раней не адлупцавалі, калі я не паслухаў вас і не правапнаваў зямлю? Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рандэву́, нескл., н.

1. Разм. уст. Раней дамоўленае спатканне (пераважна любоўнае).

2. Спец. Дамоўленая сустрэча асобных караблёў або злучэнняў караблёў, а таксама месца такой сустрэчы.

[Фр. render-vous — з’явіцца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wcześnie

рана;

obudzić się wcześnie — рана прачнуцца;

wcześnie wrócić z pracy — рана вярнуцца з працы;

nie ~j niż za godzinę — не раней, чым праз гадзіну;

dużo ~j — нашмат раней

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

берсалье́ры

(іт. bersaglière, ад bersaglio = мішэнь, цэль)

стралковыя часці італьянскай арміі, раней — пяхотныя, зараз — самакатныя і матацыклетныя.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

канвалю́т

(лац. convolutus = сплецены)

зборнік, складзены з раней самастойных друкаваных твораў ці рукапісаў, пераплеценых у адзін том.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

маге́рка

(польск. magierka, ад венг. magyar = венгр)

высокая валеная з воўны мужчынская шапка, якую насілі раней сяляне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

предвосхити́ть сов., книжн. прадугада́ць; (предупредить, опередить) апярэ́дзіць; (определить заранее) вы́значыць напе́рад; (сделать что-л., опередив другого) зрабі́ць ране́й (за каго-небудзь); см. предвосхища́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дача́сны

1. (які адбываецца раней вызначанага часу) vórzeitig, verfrüht, vórfristig, vor Termín;

2. (разлічаны на кароткі час) zéitweilig, für kúrze Zeit bestímmt, provisórisch [-vi-]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бушме́ны, ‑аў; адз. бушмен, ‑а, м.; бушменка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. бушменкі, ‑нак; ж.

Плямёны Паўднёвай і Усходняй Афрыкі, якія раней складалі яе карэннае насельніцтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абла́дзіцца, ‑джуся, ‑дзішся, ‑дзіцца; зак.

Навесці лад у гаспадарцы; абжыцца, адбудавацца. Тыя, хто быў перасяліўся на хутары раней, цяпер ужо абладзіліся, панакрывалі неяк саломай будынкі. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)