1) пусто́е ме́сца; запа́дзіна, я́міна f.; выбо́іна f. (на даро́зе); дупло́n. (у дрэ́ве)
2) лагчы́на f., лог -у m.
3.
v.t.
выдзёўбваць (дзі́рку)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
De vento nemo vivit
Ніхто не жыве паветрам.
Никто не живёт воздухом.
бел. Салаўёвымі песнямі сыты не будзеш.
рус. Воздухом сыт не будешь. Соловья баснями не кормят.
фр. On ne chante pas le ventre creux (Не поют на пустой желудок). Belles paroles ne font pas bouillir la marmite (Прекрасные слова не заставят кипеть котелок).
англ. Bare words buy no barley (Ja пусты ва не купишь ячменя).
нем. Von Worten wird der Bauch nicht voll, die Nachtigall nicht satt (От слов живот не становится полным, а соловей сытым).
Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)
lightsome
I[ˈlaɪtsəm]
adj.
1) жывы́, жва́вы; шу́стры, лёгкі
2) вясёлы, ра́дасны
3) няста́лы, ве́траны, пусты́
II[ˈlaɪtsəm]
adj.
1) які́ сьве́ціцца, зьзя́е, дае́ сьвятло́
2) до́бра асьве́тлены; ілюмінава́ны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Пу́стка ’пусташ, няўдобіца; зямля, якая не апрацоўваецца’ (ТСБМ; палес., ЛА, 2; ТС, Сл. ПЗБ, Шат., Бяльк.), ’нежылое, пакінутае памяшканне’ (Жд. 1, ПСл), ’арэндны ўчастак зямлі, на якім няма ніякіх “дваровых выгод” (дома, хлявоў, агароджы і г. д.)’ (Яшк. Мясц.), pústka ’апусцелая сяліба’ (Варл.), пу́сткі ’адсутнасць жывой істоты; уражанне нежылога памяшкання’ (Мядзв.), пустке́ ’пустая зямля’ (Сцяц.), пу́стка ’беспарадак’ (Нік. Очерки), ’пусты арэх’ (Нас.), пу́сткі ’глупствы; пустата, адсутнасць грошай’: пу́стки в кише́ни (Нас.), укр.пу́стка ’нежылы, пакінуты дом; участак зямлі, які належыць асобе, што выбыла з сельскай абшчыны’, рус.дыял.пу́стка ’пусташ; пустое, закінутае жыллё’, польск.pustka ’бязлюднае месца; нежылы дом; разваліна’, чэш.poustka ’пустое месца, адлог’, ст.-чэш.pústka ’пусташ’. Утворана ад пусты́ ’парожні, бязлюдны, непатрэбны’ (*pustъ); параўн. пу́ста ’нежылое памяшканне; пусташ; пустата’ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
bare
[ber]1.
adj. barer, barest
1) го́лы; нічы́м не пакры́ты, аго́лены
2) нехава́ны, адкры́ты
the bare truth — шчы́рая пра́ўда
3) пусты́
The room was bare of furniture — Пако́й быў пусты́, бяз мэ́блі
4) про́сты, неўпрыго́жаны
5) зно́шаны, вы́церты
6) як то́лькі; якра́з
He earns a bare living — Ён зарабля́е як то́лькі пражы́ць
2.
v.t.
1) раскрыва́ць, выкрыва́ць (пра́ўду)
2) агаля́ць
•
- lay bare
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Пусты́р ’абложная зямля; незасеянае месца’ (ДАБМ, ТСБМ, Цых.), ’голае поле’ (брасл., Сл. ПЗБ); сюды ж пусты́рнік ’пустка’: у нас і добрая зямля, і пусты́рнікі (светлаг., Мат. Гом.). Ад пусты́ (< *pustъ), паралелі: рус.пусты́рь ’закінуты куток, пусташ’, серб.-харв.пу̀стара ’пусташ, стэп’, ст.-прус.paustre ’пусташ, дзікае месца’, параўн. таксама Мартынаў, Этимология–1982, 9.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Пусцява́ць (pusciewaci) у формуле звороту пад час куцці: “gospodarz stuka w ścianę chaty і odwraca się do okna z wołaniem: Moroz, moróz, chodzi kuciu pusciewäci (a. kuciowaci)!” (Маш.). Няясна; відаць, вытворнае ад пусты (гл.), г. зн. ’апусташаць’; магчыма, у формуле захавалася архаічная семантыка *pusliti ’зрабіць пустым’, адпаведна, як вынік імперфектывацыі, асцябаць ’рабіць пустым’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
імкну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; незак.
1. Тое, што і імкнуцца (у 1 знач.). Жоўтыя хвалі з белым накіпам бурліва імкнуць і імкнуць у далячынь.Пестрак.А сэрца ўсё імкне да бацькаўскага краю.Багдановіч.Імкнуць палкі, ідуць байцы Чырвонай слаўнай раці.Колас.
2. Распасцірацца, цягнуцца ў якім‑н. напрамку. Ад плошчы, праз мост, угару імкнуў праспект.Карпаў.
3.што. Накіроўваць рух, цягнуць куды‑н. Галіны распасцёрты, дрэва Свой стан імкне ў блакіт пусты...Гаўрусёў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
blank
[blæŋk]1.
n.
1) пусто́е месца
2) блянк -у m.
application blank — блянк для зая́вы
3) пу́стка f. (духоўная)
My mind is a complete blank — Я нічо́га ня памята́ю
4) пусты́ лятарэ́йны біле́т
5) праця́жнік (замі́ж прапу́шчанага сло́ва)
2.
adj.
1) пусты́; чы́сты, нясьпі́саны
sheets of blank paper — лісты́ чы́стае папе́ры
2) незапо́ўнены
a blank form — незапо́ўнены блянк
3) пусты́
a blank stare — пусты́, утаро́плены по́зірк
a blank outlook for the future — без надзе́і на бу́дучыню
4) бязду́мны, тупы́
There was a blank look on his face — У яго́ быў тупы́ вы́раз тва́ру
5) по́ўны, абсалю́тны
blank silence — по́ўная цішыня́
blank stupidity — абсалю́тная дурно́та
6) халасты́, сьляпы́
a blank cartridge — халасты́ патро́н
7) суцэ́льны, глухі́
a blank wall — глуха́я сьцяна́
3.
v.t.
абыгра́ць “усуху́ю”
•
- draw a blank
- in blank
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)