павыстаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны;
1. Выставіць што
2. што. Падаўшы ўперад, высунуць,
3. каго. Выгнаць адкуль
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
павыстаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны;
1. Выставіць што
2. што. Падаўшы ўперад, высунуць,
3. каго. Выгнаць адкуль
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
па́стка, -і,
1. Прыстасаванне для лоўлі звяроў.
2. Нечаканая небяспека, засада.
3.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
манасты́р, -а́,
1. Рэлігійная абшчына манахаў або манашак, якая ўтварае царкоўна-гаспадарчую арганізацыю.
2. Тэрыторыя, царква і жылыя памяшканні такой абшчыны.
Падвесці пад манастыр каго (
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
канве́ер, -а,
Прыстасаванне для бесперапыннага перамяшчэння вырабаў пры іх апрацоўцы ад аднаго рабочага да другога або для транспарціроўкі грузаў.
Па канвееры — ад аднаго да другога перадаваць
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
раскі́нуць, -ну, -неш, -не; -кінь; -нуты;
1. Шырока развесці, распасцерці ў розныя бакі.
2. Разаслаць, разгарнуць на паверхні чаго
3. Знайшоўшы месца,
4. Раскідаць, рассыпаць па чым
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
заста́віць¹, -та́ўлю, -та́віш, -та́віць; -та́ўлены;
1. што чым. Ставячы што
2. што чым. Загарадзіць чым
3. што за што.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
stuffing
1. фарш, начы́нка
2. набі́ўка (падушкі)
♦
knock/beat/take the stuffing out of
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
wystawić
wystaw|ić1. выставіць,
2. паказаць, экспанаваць;
3. выставіць,
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Скле́ціць (sklécić) ‘абы-як збудаваць драўляную будыніну’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
канскры́пцыя, ‑і,
У некаторых еўрапейскіх краінах да ўвядзення ўсеагульнай воінскай павіннасці — сістэма камплектавання арміі на аснове воінскай павіннасці з правам выкупіцца або
[Ад лац. conscriptio — унясенне ў спісы.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)