міжрэ́чча, ‑а, н.

Прастора, мясцовасць паміж рэк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узаемаўзго́днены, ‑ая, ‑ае.

Узгоднены паміж дагаворнымі бакамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

це́мя, це́мя і це́мені, н.

Верхняя частка галавы, а таксама верх чэрапа паміж лобнымі, патылічнымі і скроневымі касцямі.

|| памянш.-ласк. це́мечка, -а, н.

|| прым. цемянны́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мязга́, -і, ж.

1. Мяккая частка дрэва, што знаходзіцца паміж карой і драўнінай.

Сасновая м.

2. Маса, якая атрымліваецца пасля расцірання чаго-н.

Бульбяная м.

Вінаградная м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ро́днасць, -і, ж.

1. Адносіны паміж людзьмі, якія маюць агульных продкаў.

Р. першай ступені.

Р. душ (перан.).

2. Блізкасць, падабенства, заснаванае на агульнасці паходжання.

Р. славянскіх народаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

схіле́нне, -я, н.

1. гл. схіліць.

2. У астраноміі — адна з нябесных каардынат.

Магнітнае схіленне (спец.) — вугал паміж магнітным і геаграфічным мерыдыянамі ў пэўным пункце зямной паверхні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

zwschen

prp

1) (D) указвае на месцазнаходжанне (дзе?) (па)між, сяро́д

~ Hmmel und rde — памі́ж не́бам і зямлёй

2) (a) указвае на накірунак (куды?) (па)мі́ж, сяро́д

er stllte sich ~ bide — ён стаў памі́ж і́мі

3) (D) указвае на час (па)мі́ж

~ Mttag und bend — памі́ж по́ўднем і ве́чарам

4) (D) указвае на ўзаемаадносіны памі́ж

Bezehungen ~ ltern und Kndern — адно́сіны памі́ж бацька́мі і дзе́цьмі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

gatepost [ˈgeɪtpəʊst] n. слуп (брамы)

infml between you, me and the gatepostо́лькі) памі́ж на́мі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

intercourse

[ˈɪntərkɔrs]

n.

1) зно́сіны памі́ж людзьмі́, дзяржа́вамі, абме́н ду́мкамі

2) по́лавая су́вязь

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

сяро́д, прыназ. з Р.

1. У прамежку паміж краямі якой-н. прасторы, пераважна пасярод яе.

Палянка с. лесу.

2. У акружэнні каго-, чаго-н. (якіх-н. аднародных прадметаў, з’яў, асоб); паміж кім-, чым-н.

Карабель с. ільдоў.

3. Між канцом і пачаткам якога-н. часавага перыяду, у сярэдзіне.

Прачнуцца с. ночы.

4. У асяроддзі каго-н., у складзе якога-н. мноства.

Агітацыйная работа с. выбаршчыкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)