цяжкадум, ‑а, м.

Тое, што і тугадум. [Ганна Сымонаўна:] — Апрача таго,.. [Лазук] цяжкадум. У ягоным розуме няма гнуткасці, няма здольнасці «на хаду», у залежнасць ад новых сітуацый, змяняць кірунак сваіх думак. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сумненне назоўнік | ніякі род

  1. Няўпэўненасць у праўдзівасці чаго-н., адсутнасць веры ў каго-, што-н.

    • Няма сумнення, што ўраджай будзе добры.

  2. Замінка, непаразуменне, што ўзнікае ў працэсе вырашэння якога-н. пытання.

    • Узнікае с. наконт тэрміну завяршэння будаўніцтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

нечага​1 займеннік

  1. адмоўны, з інфінітывам: Няма нічога, каб…

    • Чытаць нечага, трэба ісці ў бібліятэку.
    • Хлеба нечым нарэзаць.

  2. Чагосьці.

    • Для нечага ж трэба яму ехаць у горад?

  3. часціца: Лепш бы; дарэчы (размоўнае).

    • Заадно нечага і родных наведаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

tenuously [ˈtenjuəsli] adj. сла́ба;

The two ideas are only tenuously connected. Паміж гэтымі дзвюма ідэямі амаль няма сувязі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wicked​1 [ˈwɪkɪd] n. : the wicked грэ́шнікі; бязбо́жнікі

♦

(there’s) no peace for the wicked няма́ спако́ю грэ́шнікам

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

worried [ˈwʌrid] adj. (about) заклапо́чаны, устрыво́жаны, занепако́ены, расхвалява́ны;

There’s no need to look so worried. Няма чаго турбавацца.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Не́калі ’няма калі, няма часу’ (Нас., Грыг., Гарэц., Мал., Сл. ПЗБ, ТС, Растарг.), ’няма калі; калісьці’ (докш.; бых., Янк. Мат.; Бяльк.), ’калісьці, даўно’ (Сцяшк.), ’некалі; у будучым, у хуткім часе’ (Яўс.), параўн. таксама з нарашчэннем часціц: не́каліка, не́калікі, не́каліцька, не́какаліцькі (Яўс.), рус. не́коли ’няма калі, няма вольнага часу’, ст.-слав. нѣколи ’калісьці, аднойчы’. Прасл. *několi, з ně (гл. не) і koli (гл. калі), гл. ESSJ SG, 2, 478.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

галюцына́цыя

(лац. hallucinatio = трызненне)

з’ява падману зроку, слыху або нюху ў выніку псіхічнага расстройства; уяўнае адчуванне таго, чаго ў сапраўднасці няма.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Úrsache

f -, -n прычы́на, падста́ва

kéine ~! — няма́ за што (дзя́каваць)!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

акрыды, ‑аў; адз. няма.

У выразе: карміцца акрыдамі гл. карміцца.

[Ад грэч. akrides — саранча.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)