Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
gedämpft
a
1) прыглу́шаны (пра гук)
2) мя́ккі, ма́тавы (пра святло)
3) ту́шаны (пра мяса)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
пу́хкі, ‑ая, ‑ае.
1.Мяккі, лёгкі, пушысты. Пухкая падушка. □ [Снег] ападаў на зямлю белай і пухкай коўдрай, дзе-нідзе між кустоў насыпаў гурбы.Гроднеў.[Юзік] падаўся назад, зачапіўся за нешта і мякка сеў у пухкі пясок.Адамчык.
2. Тое, што і пухлы. Пухкія, падобныя да дзіцячых, вусны задрыжалі ад крыўды.Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Выпрастаць, распрастаць сагнутае. Рыбіна, схапіўшы жыўца на такой жарліцы, разагне мяккі кручок на канцы спіралькі і пачне сцягваць лёску пад лёд.Матрунёнак.Кавалак паслушна лёг на вызначанае яму месца на версе шліхты. Мужчыны разагнулі натруджаныя спіны і крыху адсапліся.Крапіва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ДАВО́С
(Dawos),
горад, горнакліматычны курорт на У Швейцарыі, у Рэтыйскіх Альпах, на выш. больш за 1550 м. Каля 15 тыс.ж. (1994). Цэнтр турызму, зімовых відаў спорту. Познагатычныя касцёлы, ратуша (сярэдзіна 16 ст.). Мяккі горны клімат, малавоблачная зіма спрыяльныя для клімататэрапіі хвароб органаў дыхання (у т. л. туберкулёзу), некат. хвароб скуры, вачэй. Шмат санаторыяў, атэляў, водалячэбніц.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
пухна́ты, ‑ая, ‑ае.
Разм.
1. Пушысты, мяккі, быццам з пуху. Узбоч пыльных гасцінцаў цвілі рамонкі, сям-там ківалі пухнатымі галоўкамі, бы кланяліся зямлі, васількі.Сачанка.[Хлопчык] бег, мякка махаў ручкамі — калашмаценькі ў шырокіх сваіх веснавых штоніках і ў пухнатай шапачцы.Скрыган.
2. Поўны, пухлы. [Віця] радасна смяяўся, зморшчыўшы свой пухнаты тварык.Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
gefügig
a
1) пада́тлівы, паслухмя́ны
~ wérden — уступа́ць
2) гну́ткі, пласты́чны, мя́ккі (напр., пра гліну і г.д.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
tender3[ˈtendə]adj.
1. кво́лы, сла́бы, даліка́тны;
tender health сла́бае здаро́ўе;
tender shoots кво́лыя па́расткі;
a tender situation даліка́тнае стано́вішча;
That’s rather a tender subject. Гэта даволі далікатнае пытанне.
2. чуллі́вы;
a tender wound незаго́йная ра́на
3. чу́лы, спага́длівы;
a tender heart чу́лае сэ́рца
4. пяшчо́тны, ласка́вы, мя́ккі;
tender love пяшчо́тнае каха́нне;
a tender touch лёгкі до́тык
5.мя́ккі (пра мяса)
6. : tender blue даліка́тна-блакі́тны (колер)
♦
at a tender age у малады́м узро́сце
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Мя́каць1 ’мяккая частка пладоў ягад, клубняў, цела жывёлы або чалавека’, ’мяса без касцей’, ’што-небудзь рыхлае, мяккае’ (ТСБМ), ’ралля, якая без перапынку ўзорваецца некалькі год запар’ (паўн.-усх., КЭС), мя́кець ’мякаць’ (Ян.). Да мя́ккі (гл.). Суфікс ‑tь (рус.мякоть, укр.мʼякіть) утварыўся, відаць, з ‑ostь і ‑ota.