zútrauen
vt
1) давяра́ть
2) (D) лічы́ць зда́тным (на што-н.)
das hätte ich ihm nicht zúgetraut — гэ́тага я ад яго́ не чака́ў
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
guess
[ges]
1.
v.t.
1) уга́дваць
2) адга́дваць (зага́дку)
2.
v.i.
1) меркава́ць; лічы́ць, ду́маць
I guess so — Я гэ́так ду́маю
2) здага́двацца, прыблі́зна ацэ́ньваць, вызнача́ць (ва́ртасьць)
3.
n.
1) меркава́ньне, дапушчэ́ньне n.
2) здага́дка f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
woleć
wol|eć
незак. аддаваць перавагу, лічыць за лепшае;
~ę rybę niż mięso — я больш люблю рыбу, чым мяса;
co ~isz? — што ты хочаш?
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Буква́р (БРС, Шат.), буква́рь (Бяльк.). Шат. лічыць, што гэта запазычанне з рус. буква́рь.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
náchstellen
1.
vt
1) рэгулява́ць; адсо́ўваць, пераво́дзіць наза́д
éine Uhr ~ — пераво́дзіць гадзі́ннік наза́д
2) (D) лічы́ць го́ршым (каго-н., што-н. у параўнанні з кім-н., чым-н. іншым), лічы́ць менш дасто́йным [ва́ртым] (каго-н. у параўнанні з кім-н.)
2.
vi (D) падпільно́ўваць, прасле́даваць (каго-н.)
éinem Mädchen ~ — разм. прасле́даваць дзяўчы́ну
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
number2 [ˈnʌmbə] v.
1. нумарава́ць;
number pages нумарава́ць старо́нкі;
His days are numbered. Яго дні злічаны.
2. налі́чваць; налі́чвацца;
His class numbers 24. У яго класе 24 вучні.
3. fml прыліча́ць, прылі́чваць, лічы́ць;
He is numbered among the best modern writers. Яго прылічваюць да лепшых сучасных пісьменнікаў.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
reckoning [ˈrekənɪŋ] n.
1. лік, вылічэ́нне; разлі́к;
be good at reckoning до́бра лічы́ць
2. меркава́нне;
by my reckoning па маі́м разлі́ку; на мой по́гляд;
make no reckoning of smth. не ўлі́чваць чаго́-н.; не прыма́ць у разлі́к што-н.; не прыдава́ць значэ́ння чаму́-н.
3. распла́та (перан.)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Дамасе́д ’дамасед’ (БРС). Рус. домосе́д, укр. домосі́д. Параўн. далей славац. domased ’тс’, чэш. domased ’лежань’. Трубачоў (Эт. сл., 5, 68) лічыць гэтыя словы прасл., аналогія ёсць у лац. мове (domisēda). Шанскі лічыць, што гэта, магчыма, толькі ўсх.-слав. утварэнні; гл. Шанскі, 1, Д, Е, Ж, 168.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Дыкта́тар ’дыктатар’ (БРС). Ст.-бел. диктаторъ ’тс’ (вядомае з XVII ст.) Булыка (Запазыч., 96) лічыць непасрэдным запазычаннем з лац. dictator. Невядома, ці сучаснае бел. слова працягвае ст.-бел. традыцыю. Рус. дикта́тор Шанскі (1, Д, Е, Ж, 119) лічыць запазычаннем са ст.-слав. диктаторъ (з XII ст.); няпэўна.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
западо́зрыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., каго-што.
1. у чым. Пачаць падазраваць, лічыць вінаватым у чым‑н. На твары матроса было столькі ветлівасці і гасціннасці, што яго ніяк нельга было западозрыць у благім. Асіпенка. Вучні разышліся па класе, і Лемяшэвіч, каб яго не ўбачылі і — чаго добрага! — не западозрылі ў падслухоўванні, паспяшаўся выйсці з калідора. Шамякін.
2. таксама са злучн. «што». Пачаць здагадвацца аб чым‑н. Малы парабчук, які ў гэты час быў у доме, неўзабаве западозрыў, што нешта тут адбылося, і.. сказаў людзям. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)