гаспада́рчы в разн. знач. хозя́йственный;

~чае жыццё краі́ны — хозя́йственная жизнь страны́;

г. падыхо́д да зямлі́ — хозя́йственный подхо́д к земле́;

○ г. разлі́к — хозя́йственный расчёт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ally​1 [ˈælaɪ] n. саю́знік; хаўру́снік;

the Allies саю́знікі (пра краіны, якія былі саюзнікамі ў Першай і Другой сусветных войнах)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

hinterland [ˈhɪntəlænd] n. раёны, які́я знахо́дзяцца ў глыбіні́ краі́ны, далёкія ад прыбярэ́жнай паласы́, бераго́ў вялі́кай ракі́ або́ ад буйны́х гарадо́ў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

upland [ˈʌplənd] n. наго́р’е; узвы́шша; гары́стая ча́стка краі́ны;

He lives in the Southern Uplands. Ён жыве ў раёне Паўднёвага нагор’я.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дзайба́цу

(яп. dzajbacu)

манаполіі і фінансавая алігархія Японіі, якія пануюць у эканоміцы краіны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

унутры́​II прыназ ínnerhalb (G), im ínneren (G), in (D);

унутры́ дзяржа́вы im Ínneren des Lándes;

унутры́ краі́ны im Ínland

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

жыццяздо́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць жыццяздольнага. Жыццяздольнасць арганізма. □ К. Чорны добра разумеў, што ў любві да Радзімы, у жыватворным савецкім патрыятызме — адна з важнейшых крыніц жыццяздольнасці і непераможнасці нашай краіны. Кудраўцаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іншазе́мны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да іншай дзяржавы, краіны; чужаземны. Іншаземная акупацыя. Іншаземныя захопнікі. Іншаземныя звычаі. □ Многія рэчы курганнага інвентару давалі аб’ектыўную магчымасць гаварыць аб іх іншаземным паходжанні. Ліс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насяля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; незак.

1. Незак. да насяліць.

2. Складаць насельніцтва якой‑н. тэрыторыі, населенага пункта. Любіў настаўнік расказваць і пра далёкія краіны, пра людзей, якія насяляюць іх. Курто.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўкаланія́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да паўкалоніі. Паўкаланіяльная залежнасць. // Які па свайму становішчу набліжаецца да калоніі, залежыць у эканамічных і палітычных адносінах ад імперыялістычных краін. Паўкаланіяльныя краіны. Паўкаланіяльная дзяржава.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)