недалучаныя краіны

т. 11, с. 267

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

«трэцяга свету краіны»

т. 16, с. 18

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

краі́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. краі́на краі́ны
Р. краі́ны краі́н
Д. краі́не краі́нам
В. краі́ну краі́ны
Т. краі́най
краі́наю
краі́намі
М. краі́не краі́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

наро́д

‘нацыя, насельніцтва краіны

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. наро́д наро́ды
Р. наро́да наро́даў
Д. наро́ду наро́дам
В. наро́д наро́ды
Т. наро́дам наро́дамі
М. наро́дзе наро́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

аўтахто́н

‘карэнны жыхар краіны; абарыген’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аўтахто́н аўтахто́ны
Р. аўтахто́на аўтахто́наў
Д. аўтахто́ну аўтахто́нам
В. аўтахто́на аўтахто́наў
Т. аўтахто́нам аўтахто́намі
М. аўтахто́не аўтахто́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

народанасе́льніцтва, -а, н.

Насельніцтва краіны, якой-н. тэрыторыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

слабаразвіты́ слабора́звитый;

ы́я краі́ны — слабора́звитые стра́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

іншазе́мны, -ая, -ае.

3 іншай краіны, дзяржавы.

Іншаземныя звычкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

франкоязы́чный франкамо́ўны;

франкоязы́чные стра́ны франкамо́ўныя краі́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

суграмадзя́не, -дзя́н, адз. суграмадзя́нін, -а, м. (высок.).

Грамадзяне адной краіны, суайчыннікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)