dziatki

мн. жарт. дзеткі; дзятва

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

eskulap

м. жарт. эскулап; лекар

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

fizys

м. жарт. фізіяномія; фізія

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Тало́ць ’таўчы’ (?): буду табе і талоць і малоць (бялын., Жарт. песні). Магчыма, захаваная ў песні поўнагалосная форма, што ўзыходзіць да прасл. *teltʼi, гл. таўчы. Аднак нельга выключыць змену слова ў выніку рыфмоўкі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

hoax

[hoʊks]

1.

n.

гарэ́зны жарт, вы́думка, містыфіка́цыя f.

2.

v.t.

жартава́ць з каго́, наўмы́сна ўво́дзіць у зман, містыфікава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

каламбу́р, ‑а, м.

Жарт, заснаваны на выкарыстоўванні розных слоў, блізкіх па гучанню, або розных значэнняў аднаго слова; гульня слоў. Быстроў не вешаў галавы, пасмейваўся сабе, сыпаў каламбурамі і, здавалася, быў зусім задаволены лёсам. Мележ.

[Фр. calembour.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

караце́лька, ‑і, ДМ ‑льцы, Р мн. ‑лек; ж.

1. Сорт морквы з кароткім акруглым коранем.

2. Жарт. Пра кароткія афарыстычныя літаратурныя жанры (выслоўі, эпіграмы і пад.). Мініяцюры, Каламбуры, Карацелькі... Глытаеш, нібы карамелькі! Валасевіч.

[Ад лац. carota — морква.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

удаве́ц, удаўца, м.

Мужчына, які не жаніўся пасля смерці жонкі. Фэлькава жонка памерла рана, і дзед жыў удаўцом. С. Александровіч.

•••

Саламяны ўдавец (жарт.) — мужчына, які знаходзіцца ў часовай разлуцы з жонкай (пераклад ням. Strohwitwer).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

gag​1 [gæg] n.

1. заты́чка; кляп

2. infml жарт; сме́шная гісто́рыя;

He did it as a gag. Ён зрабіў гэта дзеля жарту.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

subtlety [ˈsʌtlti] n.

1. вы́танчанасць, даліка́тнасць

2. во́стры жарт, до́сціп, дасці́пны вы́раз; то́нкасць (розуму)

3. то́нкае разыхо́джанне;

subtleties in the pronunciation адце́нні вымаўле́ння

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)