1) гатунактытуню, які выкарыстоўваецца для вырабу гаванскіх цыгар;
2) гаванскія цыгары.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
мо́рфа
(гр. morphe = выгляд, форма)
біял. таксанамічная адзінка, ніжэйшая за гатунак, якая выяўляе пэўныя адхіленні ад дадзенага тыпу.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Заваруха ’сумятня’. Рус.дыял.завару́ха ’гатунак кашы; цеста; закваска’; літар. ’сумятня’. Пашыранае ў рус. дыялектах значэнне ’гатунак кашы’ першаснае, ’сумятня’ пераноснае (параўн. заварыць кашу). Паколькі ў бел. фіксуецца другаснае значэнне, магчыма, што слова запазычана з рус. Пры замацаванні гэтага значэння трэба ўлічваць і перан. завіруха ’сумятня’, адзначанае ўжо Насовічам, якое магло кантамінавацца з заваруха. Заваруха ўтворана з суфіксам ‑уха ад дзеяслова завары́ць (завари́ть).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
сорт, ‑у, М сорце, м.
1. Тое, што і гатунак. Мука першага сорту.
2. Разнавіднасць якой‑н. культурнай расліны, якая адрозніваецца ад іншых раслін гэтага ж віду якімі‑н. каштоўнымі ў гаспадарчых адносінах уласцівасцямі. Высокаўраджайныя сарты пшаніцы.
3.Разм. Від, род каго‑, чаго‑н. У Мінску дактары добрыя. Першага сорту спецыялісты.Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ме́сячка, ме́сечка ’гатунак бульбы’, ’радыска’ (Мат. Гом., Ян.; лельч., Жыв. сл.). Да ме́сячны < месяц1 (гл.): гэтыя культуры вырастаюць у месячны тэрмін.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Табін, ст.-бел.табинъ ’гатунак тоўстай шаўковай тканіны’, табинокъ ’тая ж тканіна з прымессю воўны’ (Ст.-бел. лексікон). Укр.та́бін, таби́н, ’гатунак шаўковай тканіны’, рус.табенек, полутабенек ’від шаўковай тканіны’. Старабеларускія і польскія словы Булыка (Лекс. запазыч., 115; БЛ, 17, 64–65) выводзіць непасрэдна з тур.-перс.tabin = tabi ’тс’. Украінскае і рускае словы лічацца запазычаннямі адпаведна праз польск.дыял.tabin ’гатунак шаўковай тканіны’ або ням.Tabin ’тс’ з франц.tabis (у XIV ст. atabis) ’муараваная шаўковая тканіна’ праз ісп.tabí ’тс’ з араб.attābī ’тс’. Арабская назва тканіны паходзіць ад at‑Attābī́yah, назвы квартала, дзе яна выраблялася (ЕСУМ, 5, 499; Фасмер, 4, 6; Брукнер, 563).
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
gatunek, ~ku
gatun|ek
м.
1.гатунак, сорт;
w najlepszym ~ku — найлепшага гатунку;
~ek wyborowy — вышэйшы гатунак;
2.біял. від;
mieszanie ~ków — гібрыдызацыя;
3. жанр;
~ek literacki — літаратурны жанр
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Стамбо́ль ‘гатунак табаку’ (Янк. 3.). Янкоўскі (там жа, 124) мяркуе, што назва можа быць звязана з назвай Стамбул. Няпэўна; але параўн. наступнае слова.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
genus
[ˈdʒi:nəs]
n., pl. genera or genuses
1) Bot., zool. род -у m.
2) гату́нак -ку, сорт -у m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)