гату́нак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гату́нак гату́нкі
Р. гату́нку гату́нкаў
Д. гату́нку гату́нкам
В. гату́нак гату́нкі
Т. гату́нкам гату́нкамі
М. гату́нку гату́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гату́нак, -нку, мн. -нкі, -нкаў, м.

Разрад, катэгорыя чаго-н. (першапачаткова тавару) па якасці, расцэнцы і пад.; сорт.

Мука першага гатунку.

|| прым. гатунко́вы, -ая, -ае.

Гатунковае насенне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гату́нак, -нку м. сорт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гату́нак, ‑нку. м.

Разрад, катэгорыя якога‑н. тавару па якасці, расцэнцы і пад.; сорт. Мука першага гатунку. Чай вышэйшага гатунку. □ У.. [Алтара] ёсць дарагое сукно лепшага гатунку, тоненькае, як шоўк. Чарнышэвіч. // Разнавіднасць якога‑н. тавару. Цукеркі розных гатункаў. □ Стол, як ёсць, быў завален пірагамі, бабкамі, мясам розных гатункаў і рознага прыгатавання. Колас.

[Польск. gatunek з ням.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гату́нак м. Sórte f -, -n, Qualität f -, -en; Güterklasse f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

гату́нак

(польск. gatunek, ад ням. Gattung)

1) разрад, катэгорыя якога-н. тавару па якасці; сорт;

2) разнавіднасць якога-н. тавару (напр. цукеркі розных гатункаў).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Гату́нак ’гатунак’ (БРС, Касп., Шат.), ’парода’ (Сл. паўн.-зах.). Укр. гатунок, гатунок ’тс’. Запазычанне з польск. gatunek ’тс’ (а гэта з ням. Gattung). Слаўскі, 1, 261; Рудніцкі, 1, 808.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гату́нак

(польск. gatunek, ад ням. Gattung)

1) разрад, катэгорыя якога-н. тавару па якасці (напр. мука першага гатунку);

2) разнавіднасць якога-н. тавару (напр. цукеркі розных гатункаў).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

ані́с

‘гатунак’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ані́с
Р. ані́су
Д. ані́су
В. ані́с
Т. ані́сам
М. ані́се

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

манпансье́, нескл., н.

Гатунак ледзянцоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)