показа́ть сов.
1. паказа́ць; (проявить, обнаружить) праяві́ць, вы́казаць, вы́явіць;
2. юр. паказа́ць; (о свидетеле) пасве́дчыць; см. пока́зывать;
◊
он тебе́ пока́жет! ён табе́ пака́жа (дасць)!;
показа́ть на дверь паказа́ць на дзве́ры;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
нея́сно
1. нареч. няя́сна; невыра́зна; незразуме́ла; няпэ́ўна; см. нея́сный;
нея́сно вы́разить мысль няя́сна (невыра́зна) вы́казаць ду́мку;
2. безл., в знач. сказ. незразуме́ла;
для меня́ это нея́сно для мяне́ гэ́та незразуме́ла;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
złożyć
зак.
1. скласці;
złożyć we dwoje — скласці напалам;
2. падаць; унесці;
złożyć zażalenie — падаць скаргу;
3. выразіць, выказаць;
złożyć gratulacje — павіншаваць;
złożyć podziękowanie — выказаць падзяку;
złożyć broń (oręż) — скласці зброю;
złożyć podpis — паставіць подпіс;
złożyć wizytę — нанесці візіт;
złożyć zeznania — даць паказанні
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
testify
[ˈtestɪfaɪ]
v., -fied, -fying
1) сьве́дчыць (у судзе́)
2) сьве́дчыць, каза́ць
The excellence of his plays testifies to his genius — Даскана́ласьць яго́ных п’е́саў сьведчыць аб яго́най генія́льнасьці
3) пацьвярджа́ць
to testify one’s appreciation — вы́казаць сваё прызна́ньне
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
вы́ліць, ‑лью, ‑льеш, ‑лье; заг. вылі; зак., што.
1. Прымусіць вадкасць выцечы; выплюхнуць. Выліць ваду з вядра. Выліць малако ў каструлю.
2. перан. Даць выйсце якім‑н. пачуццям, выказаць што‑н. Выліць боль. Выліць гнеў. Выліць думкі. □ Васіль Ціханавіч гаварыў многа і доўга, здавалася, хацеў выліць усё, што, як цяжкі груз, ляжала на душы. Сіўцоў.
3. Зрабіць што‑н. шляхам ліцця. Выліць дэталь для машыны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
неодобре́ние неадабрэ́нне, -ння ср., неўхвале́нне, -ння ср.; (осуждение) асуджэ́нне, -ння ср.; (порицание) ганьбава́нне, -ння ср.; нездавальне́нне, -ння ср.;
вы́сказать неодобре́ние вы́казаць неадабрэ́нне (асуджэ́нне);
заслужи́ть неодобре́ние заслужы́ць асуджэ́нне;
вы́звать неодобре́ние вы́клікаць нездавальне́нне.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
Балхва́, болхва́, больхва́ ’баваўняная немерсерызаваная каляровая фабрычная пража, што выкарыстоўваецца ў якасці ўтку пры ўзорным тканні’ (Влад.), балхва́ (баўхва́) ’каляровыя ніткі для вышывання’ (Касп.). Слова няяснага паходжання; здаецца, няма яго і ў суседніх мовах. Можна толькі выказаць няпэўную здагадку: балхва́ і г. д. узнікла (метатэзай і заменай ф > хв) з *фальба, *фалба. Апошняе можа быць запазычаннем з польск. (тэрмін шчотачнай вытворчасці) falba ’шчацінне, светлы волас’ (< ням. falb ’бляклы, бялявы, буланы’, Варш. сл., 1, 714). Немерсерызаваная пража звычайна даволі цвёрдая (параўн. значэнне ў польскі ’шчацінне, волас’).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
адклі́кнуцца разм
1. (адказаць) ántworten vi; erwídern vt, sich hören lássen*;
2. (выказаць думку, адносіны) sich äußern (аб кім-н, чым-н über A);
до́бра [дрэ́нна]
адклі́кнуцца пра каго-н gut [schlecht] von j-m spréchen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
во, часц. ўказ. (разм.).
1. Ужыв., калі трэба паказаць што-н., звярнуць увагу на што-н.
Во, рыбіна плёснула.
Кладзі ўсё гэта во сюды.
2. Ужыв., калі трэба выказаць здзіўленне, задавальненне або незадавальненне, абурэнне.
Во малайцы, што прыехалі.
Во, што яны тут натварылі!
3. Ужыв. пры пытальных і адносных займенніках і прыслоўях, калі трэба акцэнтаваць на нечым увагу.
Вы мне во што скажыце, даражэнькія.
4. Ужыв., калі трэба пацвердзіць сказанае некім.
Во бачыш, і Аляксей табе тое самае кажа.
5. Ужыв., калі трэба падвесці вынік сказанаму.
Во як бывае.
6. у знач. выкл. Ужыв. для ўзмацнення эмацыянальнай афарбоўкі сказа.
Во мароз дык мароз!
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
вы́класці, -кладу, -кладзеш, -кладзе; -кладзі; -кладзены; зак.
1. каго-што. Выняўшы адкуль-н., пакласці.
В. пакупкі з сумкі.
2. што чым. Пакрыць, аздобіць, вымасціць (паверхню чаго-н.).
В. сцены кафляй.
3. што. Збудаваць, вывесці.
В. фундамент.
4. перан., што. Адкрыта выказаць, паведаміць.
В. прэтэнзіі, меркаванні.
В. просьбу.
|| незак. выкла́дваць, -аю, -аеш, -ае і выклада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 4 знач.).
|| наз. выкла́дванне, -я, н., выклада́нне, -я, н. (да 4 знач.), вы́клад, -у, М -дзе, м. (да 4 знач.) і вы́кладка, -і, ДМ -дцы, ж. (да 2 знач.; спец.).
|| прым. выкладны́, -а́я, -о́е (да 2 знач.; спец.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)