Свір ‘вага ў студні з жураўлём’ (Касп.; швянч., ігн., Сл. ПЗБ). Параўноўваецца з літ. svir̃tis ‘калодзежны журавель’. Гл. свер, асвер; варыянтнасць вакалізму тлумачыцца запазычаннем з розных крыніц (гл. Анікін, Опыт, 91) і адлюстроўвае аблаўтныя адносіны ў балтыйскіх мовах (Краўчук, Лекс. балтызмы, 15).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

фунт​1

(польск. fimt < ням. Pfimd, ад лац. pondus = вага, гіра)

старая мера вагі ў многіх краінах, якая існавала да ўвядзення метрычнай сістэмы (ад 317,6 да 560 г).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Стрэ́ліца ‘стрэлкаліст, Sagittaria L.’ (Байк. і Некр., Кіс.), стрэлі́ца ‘вага ў студні з жураўлём’ (добр., ДАБМ, камент., 809). Да страла 1 (гл.) з-за знешняга падабенства; да словаўтварэння параўн. славен. strelica ‘страла’. Этымон адлюстраваны і ў навуковай назве расліны, суадноснай з лацінскай, параўн. sagitta ‘страла’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ле́вый

1. прил., в разн. знач. ле́вы;

2. сущ., полит. ле́вы, -вага м.;

◊

встать с ле́вой ноги́ уста́ць з ле́вай нагі́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

участко́вый

1. прил. участко́вы;

участко́вая избира́тельная коми́ссия участко́вая вы́барчая камі́сія;

участко́вый врач участко́вы ўрач;

2. сущ. (милиционер), разг. участко́вы, -вага м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сярэ́дні, -яя, -яе.

1. Які знаходзіцца ў сярэдзіне, паміж якімі-н. крайнімі пунктамі, велічынямі і пад.; прамежкавы.

Сярэдняе цячэнне ракі.

С. ўзрост.

2. Які ўяўляе сабой велічыню, атрыманую дзяленнем сумы некалькіх велічынь на іх колькасць.

Сярэдняя зарплата за год.

Сярэдняя вага.

Сярэдняя хуткасць цягніка.

Сярэдняе (наз.) арыфметычнае.

3. Пасрэдны; ні добры, ні благі.

С. студэнт.

Сярэднія поспехі.

4. Не вышэй звычайнага ўзроўню, нормы.

Сярэднія патрабаванні.

Чалавек сярэдняга росту.

○

Сярэдняе вуха — поласць за барабаннай перапонкай, перад унутраным вухам.

◊

Вышэй (ніжэй) сярэдняга — вышэй (ніжэй) якой-н. нормы.

У сярэднім — зыходзячы з сярэдніх велічынь, паказчыкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

не́та

(іт. netto = літар. чысты)

вага тавару без тары 2;

цана н. — чыстая цана тавару пасля выліку пэўных скідак;

даход н. — чысты даход пасля выліку ўсіх расходаў (параўн. брута).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

tare

I [ter]

n.

1) Bot. ві́ка f.

2) пустазе́льле n.

II [ter]

1.

n.

1) вага́ та́ры

2) скі́дка на та́ру

2.

v.t.

тарава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

lever

[ˈlevər]

1.

n.

падва́жнік -а m.; ва́га f., вага́р -а́, рыча́г -а́ m.

control lever — вага́р кірава́ньня

2.

v.

падыма́ць падва́жнікам, ва́гай, рычаго́м

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

overweight

1. [ˈoʊvərweɪt]

adj.

зацяжкі́, заважкі́, затаўсты́

2.

n.

1) залі́шняя ва́га

2) лі́шак вагі́, перава́жка f., гак -у m.

3. [,oʊvərˈweɪt]

v.

перагружа́ць (ваго́н)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)