Ляхкі́я ’лёгкія’ (смарг., Сл. ПЗБ). Кандэнсавання форма з лягкі́я вантробы ’тс’. Націск — паводле цяжкі́я (вантробы), ’печань’ у той жа гаворцы.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Муце́ль ’той, хто ўносіць беспарадак, блытаніну’ (івац., Сл. ПЗБ). Да муці́ць (гл.). Аб суфіксе ‑ель гл. Сцяцко, Афікс. наз., 38.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Мяшочнік, мяшэчнік ’той, хто мяшкамі скупляе харчовыя прадукты з мэтай іх спекуляцыі’ (ТСБМ). З рус. мешочник ’тс’ (Крукоўскі, Уплыў, 110).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Разва́лісты ’пышны’ (Нар. Гом.). Ад раз- і валіць (гл.). Утворана па той жа семантыка-словаўтваральнай мадэлі, што і разло́жысты (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Се́ты (сіе́ты) ‘гэты’: сіе́ты свіе́т ‘зямное жыццё’ (беласт., Сл. ПЗБ). Спалучэнне ўказальных займеннікаў *sь (гл. сей) і *tъ (гл. той).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Татро́к ’у мінулым годзе’ (ашм., Сл. ПЗБ). Ад такро́к (гл.) шляхам прыпадабнення або з *тот ’той’ і рок ’год’, гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
unpopular [ʌnˈpɒpjələ] adj. (with) непапуля́рны; той, каго́ недалю́бліваюць;
be unpopular with smb. не карыста́цца любо́ўю ў каго́-н.;
She is unpopular with her boss now. Цяпер яна не карыстаецца прыхільнасцю з боку свайго начальніка.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
ара́тар
(лац. orator)
1) асоба, якая выступае з прамовай;
2) той, хто валодае майстэрствам слова, красамоўствам.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
астро́лаг
(лац. astrologus, ад гр. astron = зорка + logos = вучэнне)
той, хто займаецца астралогіяй, варожыць па зорках.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
server
[ˈsɜ:rvər]
n.
1) той, хто абслуго́ўвае
2) міністра́нт -а m. (у касьце́ле)
3)
а) падно́с -а m.
б) лы́жка, відэ́лец для сэрвава́ньня
a cake server — лапа́тка для то́рта
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)