Аднаві́ць, ст.-бел. отновити (1615) (Нас. гіст.), отновлену быти (1347) (Нас. гіст.). Гл. новы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Адналі́шнік ’аднаасобнік’ (Юрч.) з рус. единоличник з прыпадабненнем да бел. лішка (Мартынаў, SlW, 69).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вага́льны (БРС), Калька з рус. колебательный на падставе суадносін бел. вагацьрус. качать, колебать.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ко́жны ’кожны’ (ТСБМ, Бяльк., Нік. Очерки). Укр. кожний (< кождний). Параўн. бел. кожды. Гл. кажды.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ледаві́к ’ляднік’ (ТСБМ) — калька з рус. мовы (з бел. афіксам) — гл. Крукоўскі, Уплыў, 118.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ме́ндлік ’малая ўкладка снапоў у полі’ (зах.-бел., ДАБМ, к. 286). Да мэ́ндлік (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мовачкам ’моўчкі’ (глыб., Сл. ПЗБ). У выніку кантамінацыі бел. моўчкі і рус. молчком ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Нароў ’нораў’ (Ян.; мазыр. Бел. каз. эпас), нароўка ’нораў, характар’ (Бяльк.). Гл. нораў ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Окрент ’карабель’, ст.-бел. окрутъ, окрентъ ’тс’, запазычана з польск. okręt (Булыка, Запазыч., 225).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Паступе́нна ’паступова’ (Гарэц.). У выніку кантамінацыі лексем бел. поступ (гл.) і рус. постепенно ’паступова’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)