black​2 [blæk] adj.

1. чо́рны; цёмны;

a black night цёмная ноч;

turn black чарне́ць, счарне́ць;

His face was black with anger. Яго твар сцямнеў ад злосці.

2. чарнаску́ры, цемнаску́ры;

black race чо́рная ра́са

3. бру́дны;

black hands бру́дныя ру́кі

4. злы, зло́сны;

look black at smb. злава́ць на каго́-н.; кі́нуць зло́сны по́зірк на каго́-н.

5. змро́чны, пану́ры; тужлі́вы; безнадзе́йны;

black despair ро́спач, безвыхо́дны адча́й;

black humour «чо́рны гу́мар», змро́чны гратэ́ск

♦

as black as ink чо́рны як са́жа; змро́чны, бязра́дасны;

black and blue уве́сь у сіняка́х;

He is not as black as he is painted. Ён не такі благі, як яго малююць.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вэ́люм

(лац. velum = заслона)

кавалак тонкай празрыстай тканіны, прымацаваны да вянка або жаночага капелюша, як частка шлюбнага (белы) або жалобнага (чорны) убору.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

меламі́н

(ад гр. melas = чорны + аміны)

арганічнае злучэнне гетэрацыклічнага рада, бясколернае крышталічнае рэчыва; выкарыстоўваецца ў вытворчасці пластмас, лакаў, клеяў, у тэкстыльнай прамысловасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

АМУ́РЫ,

рыбы атрада карпападобных. 2 віды: амур белы (Ctenopharyngodon idella) і амур чорны (кітайская плотка; Mylopharyngodon piceus). Радзіма — Усх. Азія ад р. Амур да Паўд. Кітая. На Беларусь амур белы завезены ў 1963, чорны — у 1977. Ва ўмовах Беларусі не нерастуюць; вытворнікі і лічынкі завозяцца. Амур белы штучна разводзіцца ў Белаазерскай садковай рыбнай гаспадарцы і гадуецца ў сажалках і некаторых азёрах.

Даўж. цела да 120 см, маса да 32 кг. Луска буйная. Палавая спеласць у 7—9 гадоў пры даўж. каля 70 см. Нераст у чэрв. — ліпені. Кормяцца пераважна воднай расліннасцю, малюскамі, хутка растуць. Перспектыўныя для зарыблення каналаў меліярац. сістэм, водапрыёмнікаў, вадаёмаў, якія хутка зарастаюць.

т. 1, с. 327

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

каранда́ш

(рус. карандаш, ад цюрк. kara = чорны + tas = камень)

прылада для пісьма, чарчэння, малявання ў выглядзе тонкай палачкі з графітавым або іншым сардэчнікам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

мелані́н

(ад гр. melas, -anos = чорны)

пігмент карычневага або чорнага колеру, які трапляецца ў тканках жывёл і чалавека (у скуры, валасах і інш.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

мелано́псіс

(ад гр. melas, -anos = чорны + opsis = зрок)

малюск класа бруханогіх, пашыраны ў рэчках з хуткім цячэннем у Сярэд. і Паўд.-Усх. Еўропе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

негрыцю́д

(фр. nègritude, ад лац. niger = чорны)

сістэма нацыянальных поглядаў, якая прапагандуе ідэю перавагі негрыцянскай культуры і яе носьбітаў над культурай белай расы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Híntertreppe

f -, -n за́дняя ле́свіца, чо́рны ход

das álles sieht nach ~ aus — разм. усё гэ́та падо́бна на фарс

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

о́страў Востраў сярод балота; участак лесу сярод бязлеснай прасторы; палянка ў лесе (Палессе Талст.).

□ ур. Чорны Остраў (поле, луг, балота, лес) каля в. Кароцічы Стол.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)