Кос ’чорны дрозд’ (Маш.). Укр. кіс ’тс’, рус. кос ’шпак’, балг. кос ’чорны дрозд’, серб.-харв. кос, славен. kos ’тс’, польск. kos, чэш. kost славац. kos, в.-луж. kos, н.-луж. kos ’тс’. Да прасл. /гозъ, калі прыняць думку аб генетычнай сувязі з fcos*» ’косы’ (Ваян, RÉS, 35, 94–95). Этымалогія гэта цалкам адвольная. Таксама цяжка адказаць на пытанне, ці звязана генетычна⇉з літ. šėše ’тс’ (Брукнер, 259) (параўн. прасл. kosa і ст.-інд. śasati ’рэжа’). Але найбольш верагодным здаецца вывядзенне славянскіх паралелей з прасл. /горзъ (Мейе, MSL, 18, 171–172), якое, аднак, мы лічым на- леабалкаиізмам у праславянскай мове: ст.-грэч. κόψιχος κόσσυφος ’чорны дрозд’- Кноблах (Giotta, 57, І — 2, 76–77) звязвае абедзве назвы са ст.-грэч. κόπτω ’капаць’ і прасл. kopati.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)