obsługa
ж.
1. абслугоўване;
2. абслуговы персанал; служба; сэрвіс;
obsługa naziemna — наземная служба;
obsługa hotelowa — персанал гатэля;
obsługa własna — ад уласнага карэспандэнта;
3. вайск. прыслуга, разлік;
obsługa działa — гарматная прыслуга, гарматны разлік
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Tágesdienst
m -(e)s, -e
1) дзённая слу́жба [рабо́та]
2) вайск. су́тачны нара́д; дзяжу́рства
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Сервіту́т, сарвіту́т, сурвіту́т ‘зямля, купленая сялянамі для агульнага карыстання; паша на панскіх угоддзях’ (Сл. ПЗБ), сервіту́т, сербіту́т, сіверту́т ‘тс’ (Сл. Брэс., ЛА), сервіту́т ‘абмежаванае права карыстацца чужой маёмасцю’ (ТСБМ), ст.-бел. сервитутъ ‘тс’ (Ст.-бел. лексікон). З лац. servitus, servitutis ‘павіннасць’, што да servitium ‘паслуга, служба’ < servīre ‘служыць’, servus ‘слуга’. Магчыма, праз польскае пасрэдніцтва, параўн. servitut ‘вызначанае права карыстання чужой маёмасцю; права пашы на панскім лузе’ (Станкевіч, Лексіка, 118; Варш. сл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
страявы́ вайск Trúppen-; Exerzíer-;
страявы́ афіцэ́р Trúppenoffízier m -s, -e, Fróntoffízier m;
страява́я слу́жба Trúppendienst m -es;
страява́я ча́стка táktischer Trúppenteil;
страявы́я заня́ткі Exerzíerausbildung f -
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
intelligence
[ɪnˈtelɪdʒəns]
n.
1) ро́зум -у m.; ке́млівасьць, інтэліге́нтнасьць f.
2) ве́стка, інфарма́цыя f.
3) выве́дная слу́жба, выве́дка, разьве́дка f.
intelligence agent — выве́дны а́гент, выве́днік -а m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
-ба суфікс, вядомы ва ўсіх слав. мовах. Праслав. ‑ьba (суфікс, які ўтвараў nomina actionis ад дзеясловаў на ‑iti‑, ‑ěti): параўн. бел. варажба, ганьба, служба, хадзьба і г. д. Гл. Мейе, Études, II, 271–275; Остэн–Закен, IF, 26, 307–324; Вондрак, Vergl. Gr., І, 604–605; Атрэмбскі, LP, 3, 170–173. Пытанне аб паходжанні ‑ьba (іменны ці дзеяслоўны суфікс) спрэчнае. Пра ‑ба ў бел. мове падрабязна гл. Вярхоў, Бел. лінгв. зб., 164–173.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Engagement
[ãgaʒə'mã:]
m -s, -s
1) прызначэ́нне [запрашэ́нне] на рабо́ту; тэатр. ангажэме́нт
2) слу́жба, ме́сца, паса́да
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
вайско́вы
1. (які мае дачыненне да войска) Trúppen-;
вайско́вая часць Trúppenteil m -(e)s, -e;
2. (ваенны) Militär-, militärisch;
вайско́вая слу́жба Wéhrdienst m -es, Militärdienst m
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
дазо́рны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да дазору, прызначаны для дазору. Дазорная служба. Дазорная вышка. Дазорны атрад.
2. у знач. наз. дазо́рны, ‑ага, м. Тое, што і дазорац (у 2 знач.). Драмалі партызаны, то лежачы па адным, то па некалькі чалавек разам, а наперадзе бязгучна хадзілі ўздоўж рэчкі дазорныя. Галавач. Глядзі, дазорны, пільнымі вачыма, Даль аглядай трывожную як след. Зарыцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
патру́льны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да патруля. Патрульная служба. Патрульны абход. // Які выконвае абавязкі патруля, знаходзіцца ў патрулі. Патрульны самалёт. Патрульны салдат. □ Непадалёк, за эстакадай прайшло ваеннае патрульнае судна берагавой аховы. Лынькоў. // у знач. наз. патру́льны, ‑ага, м. Пра чалавека. З жыта выйшаў патрульны: — Адкуль? — У мяне ён пытае, — З Мінска... Куляшоў. Па насыпе прайшла паволі група патрульных. Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)