расхвалява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак., каго-што.
1. Прымусіць хвалявацца, зрабіць бурным (пра возера, раку і пад.). Часам уварвецца і сюды вецер, загудзе, завые, як злоўлены звер, але вузкую стужку вады расхваляваць не зможа. Маўр.
2. Прымусіць моцна хвалявацца, непакоіцца; расстроіць. Відаць, успаміны расхвалявалі .. [Рынальда], і некаторы час ён маўчаў. Краўчанка. Максім, намагаючыся здавацца спакойным, каб не паказаць, што гэтыя «паказанні» расхвалявалі яго, нетаропка паклаў паперы на стол следчага. Машара.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наштурхну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., каго-што.
1. Штурхаючы, прымусіць наткнуцца на каго‑, што‑н. Наштурхнуць чалавека на плот.
2. перан. Аказваючы ўздзеянне, накіраваць. Наштурхнуць на здагадку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разапха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
Разм.
1. Пхаючы, размясціць па розных месцах — пра ўсё, многае. Разапхаць рэчы па кутках.
2. Разм. Набіваючы чым‑н., прымусіць раздацца; разбіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раздружы́ць, ‑дружу, ‑дружыш, ‑дружыць; зак., каго-што.
Разм. Спыніць, перарваць чыю‑н. дружбу. Раздружыць сяброў. // перан. Прымусіць страціць прыхільнасць да чаго‑н., перастаць займацца чым‑н. Раздружыць з работай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пагна́ць, -ганю́, -го́ніш, -го́ніць; -гані́; -гна́ны; зак., каго-што.
Прымусіць рухацца ў якім-н. напрамку (у 1—3, 5 і 7 знач.).
П. кароў у поле.
П. ворага са сваёй зямлі.
Сабака пагнаў зайца.
І чаго яго пагнала (безас.) у свет? (чаго ён адправіўся ў свет; разм.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
пазганя́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак.
1. каго (што). Сагнаць, прагнаць адкуль-н. усіх, многіх.
П. кароў з пасеваў.
2. што. Сагнаць з паверхні ўсё, многае.
Завея пазганяла снег з дарог.
3. каго-што. Сагнаць, прымусіць сысціся ў адно месца ўсіх, многіх.
П. коней у табун.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
закупо́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак.
1. што. Заткнуць шчыльна (адтуліну ў чым-н.).
З. бочку.
Тромб закупорыў вену.
2. каго (што). Прымусіць сядзець у памяшканні (разм.).
З. у чатырох сценах.
|| незак. закупо́рваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. закупо́рванне, -я, н. і закупо́рка, -і, ДМ -рцы, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
вы́параць, -ру, -раш, -ра; -раны; зак.
1. што. Разрэзаўшы па швах, выняць.
В. рукаў.
2. што. Выкалаць чым-н. вострым.
В. вочы.
3. каго. Поручы, прымусіць вылезці адкуль-н.
В. лісу з нары.
4. што. Знайсці, адшукаць (разм.).
В. рэдкую кніжку.
|| незак. выпо́рваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
абпалі́ць, -палю́, -па́ліш, -па́ліць; -па́лены; зак., што.
1. Прымусіць абгарэць, абвугліцца з усіх бакоў.
Маланка абпаліла ствол елкі.
2. Апрацаваць выраб з гліны і пад. агнём.
А. гаршкі.
|| незак. абпа́льваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. абпа́льванне, -я, н. і абпа́л, -у, м. (да 2 знач.; спец.).
Абпал цэглы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
разгайда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны і разго́йдаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.
1. Прымусіць моцна гайдацца (гойдацца).
Р. арэлі.
2. Гайдаючы (гойдаючы) каго-, што-н., надаць яму сілу інерцыі для кідання.
Р. за рукі-ногі і кінуць у ваду.
|| незак. разго́йдваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)