верало́мства, ‑а, н.

Парушэнне клятвы, дагавору; вераломныя паводзіны. Вераломства ворага. □ Дзе хітрыкі, ліслівасць — там і вераломства. Валасевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непаслядо́ўны, ‑ая, ‑ае.

Пазбаўлены паслядоўнасці; нелагічны. Непаслядоўныя погляды. Непаслядоўныя паводзіны. // Такі, які не кіруецца паслядоўнасцю. Непаслядоўны чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

unchristian [ʌnˈkrɪstʃən] adj.

1. нехрысція́нскі;

unchristian behaviour нехрысція́нскія паво́дзіны

2. AmE ва́рварскі, дзі́кі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

unmannerly [ʌnˈmænəli] adj. fml нявы́хаваны, гру́бы; з ке́пскімі мане́рамі;

unmannerly conduct гру́быя паво́дзіны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

affected [əˈfektɪd] adj. паказны́, прытво́рны, ненатура́льны (пра паводзіны, смех і да т.п.); мане́рны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

showy [ˈʃəʊi] adj. derog. кі́дкі; безгусто́ўны; разлі́чаны на эфе́кт;

showy behaviour паказны́я паво́дзіны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

джэнтльме́нскі ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да джэнтльмена; уласцівы джэнтльмену. Джэнтльменскія паводзіны. Джэнтльменскія манеры.

•••

Джэнтльменскае пагадненне гл. пагадненне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кан’юнкту́ршчык, ‑а, м.

Разм. Беспрынцыповы чалавек, які змяняе свае паводзіны ў залежнасці ад той ці іншай кан’юнктуры; прыстасаванец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раско́льніцтва, ‑а, н.

1. Дзейнасць, паводзіны раскольніка (у 1 знач.).

2. Тое, што і раскол (у 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

све́цкасць, ‑і, ж.

Уласцівасць свецкага (у 1 знач.). Свецкасць манеры. // Паводзіны, манеры, уласцівыя свецкаму чалавеку. // Свецкі ўклад жыцця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)