галавацяпства, ‑а, н.
Разм. Нядбайнасць і бесталковасць у вядзенні якой‑н. справы; паводзіны галавацяпа. Змагацца з галавацяпствам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)