галавацяпства, ‑а, н.

Разм. Нядбайнасць і бесталковасць у вядзенні якой‑н. справы; паводзіны галавацяпа. Змагацца з галавацяпствам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)