пустапаро́жнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць пустапарожняга; пустая, бяссэнсавая справа. — Ці варта было траціць столькі дарагіх для чалавека гадоў дзеля такой пустапарожнасці? Ніякага значэння для навукі, для жыцця ў гэтым адкрыцці няма... Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

словаўтварэ́нне, ‑я, н.

1. Утварэнне слоў у мове, а таксама спосабы такога ўтварэння слоў. Спосаб суфіксальнага словаўтварэння назоўнікаў.

2. Раздзел навукі аб мове, які вывучае структуру слоў і законы іх утварэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тары́ць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; незак., што.

Пракладваць яздой, хадзьбой (дарогу, шлях і пад.). Тарыць сцяжынку. / у перан. ужыв. Шчакаціхін тарыў шырокі шлях для беларускага выяўленчага мастацтва і навукі аб ім. Ліс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

MPG

= Max-Planc-Gesellschaft – Таварыства садзейнічання развіццю навукі імя Макса Планка (ФРГ)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Spárte

f -, -n

1) ча́стка, аддзе́л

2) раздзе́л (навукі)

3) від (спорту)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

во́лат м. Ríese m -n, -n, Hüne m -n, -n; Gigánt m -en, -en;

во́лат наву́кі Gigánt der Wíssenschaft

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

служи́тель

1. уст. слу́жка, -кі м.;

2. (работник в какой-л. области) служы́цель, -ля м.;

служи́тель нау́ки служы́цель наву́кі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гістарыягра́фія

(ад гісторыя + -графія)

1) гісторыя гістарычнай навукі ў цэлым, а таксама сукупнасць даследаванняў, прысвечаных вывучэнню пэўнага гістарычнага перыяду ці распрацоўцы пэўнай гістарычнай тэмы;

2) навуковая дысцыпліна, якая вывучае гісторыю гістарычнай навукі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кампе́ндыум, кампе́ндый

(лац. compendium = скарачэнне)

сціслы выклад асноўных палажэнняў якой-н. навукі, даследавання.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

радыёэлектро́ніка

(ад радыё- + электроніка)

галіна навукі і тэхнікі, звязаная з радыётэхнікай і электронікай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)