ВЕ́СТА,

малая планета № 4. Адкрыта Г.Ольберсам (Германія, 1807). Адлегласць ад Сонца мяняецца ад 2,2 да 2,6 а.а. Самая яркая (6,5 зорнай велічыні ў процістаянні) і адна з буйнейшых (дыяметр 555 км) малых планет; адзіная з іх, бачная пры спрыяльных умовах простым вокам.

т. 4, с. 117

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Мінор ’музычны лад, акорд якога грунтуецца на малой тэрцыі’, ’сумны, прыгнечаны настрой’ (ТСБМ). З рус. минор ’тс’ (Крукоўскі, Уплыў, 84), якое з франц. mineureмалая тэрцыя’, ’сумны’ ці з італ. minore ’тс’, якое з лац. minor ’меншы’. Слова магло прыйсці і праз польск. мову.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ро́сачка ’расінка, макавае зерне’, ’вельмі малая колькасць’ (Нас., Юрч. Вытв., Растарг.). Да расі́начка, раса́1 (гл.). Параўн. выраз: макавай расінкі ў роце не было (ТСБМ, 4, 641), а таксама росі́цца ’перакусваць, браць у рот’: ходжу голодны, тчэ й не росіўся нічым (ТС), гл. расіцца1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

cove

[koʊv]

n.

1) мала́я бу́хта, бу́хтачка f.

2) заку́так -ка m., заці́шны куто́к

3) Arch. скляпе́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

inch

[ɪntʃ]

n.

1) ца́ля f. (2,54 см)

2) ве́льмі мала́я ча́стка, велічыня́

- by inches

- inch by inch

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

modest

[ˈmɑ:dəst]

adj.

сьці́плы, скро́мны; стры́маны (у паво́дзінах або́ вымо́гах); прысто́йны

a modest little house — скро́мная мала́я ха́тка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

puppet

[ˈpʌpɪt]

n.

1)

а) мала́я ля́лька

б) марыянэ́тка f., тэатра́льная ля́лька

2) марыянэ́тка f. (чалаве́к або́ ўра́д)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

акія́н, ‑а, м.

1. Водная прастора паміж мацерыкамі. Паўночны Ледавіты акіян.

2. перан. Што‑н. неабсяжнае, неабдымнае, нязмерная маса чаго‑н. Даставайце з вышак сані — Гайда сцежкі праціраць І па белым акіяне Удоўж і ўпоперак гуляць. Колас. Права маю я тым ганарыцца, Што любімая праца мая — Спраў вялікіх малая драбніца — Уліваецца чыстай крыніцай У работы людской акіян. Непачаловіч.

•••

Паветраны акіян — атмасфера.

[Грэч. okeanos.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ку́льша1 ’тоўстая нага, бядро’ (Шат., Сл. паўн.-зах., Сцяшк., Касп.). Укр. кульша, рус. кульша ’тс’, польск. kulsza ’тс’. Запазычана з балтыйскіх дыялектаў, параўн. літ. kùišė ’бядро’ (Урбуціс, Baltistica, 5 (1), 62–63; Лаўчутэ, Балтизмы, 16).

Ку́льша2малая ўкладка снапоў’ (ДАБМ). Параўн. кульша1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Нюшо́к ’невялікая колькасць, якую можна ўзяць у тры пальцы’ (Нас.), ’шчопці’ (Нік., Няч.; Касп.), ’малая колькасць’ (расон., Шатал.), нюшок, нюнбк ’драбок’ (Сл. ПЗБ), нішбк ’тс’ (астрав., вусн. паведамл.). Памянш. ад нюх ’невялікая колькасць расцёртага рэчыва, якую можна пацягнуць носам’ (Нас.), да нюхаць, у прыватнасці ’нюхаць тытунь’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)