назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
| малы́я | ||
| мало́й | малы́х | |
| мало́й | малы́м | |
| малу́ю | малы́х | |
| мало́й мало́ю |
малы́мі | |
| мало́й | малы́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
| малы́я | ||
| мало́й | малы́х | |
| мало́й | малы́м | |
| малу́ю | малы́х | |
| мало́й мало́ю |
малы́мі | |
| мало́й | малы́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
1.
2.
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
малы́, -а́я, -о́е.
1. Нязначны па велічыні, памерах; невялікі.
2. Нязначны па колькасці, часе.
3. Меншы, чым патрэбна.
4. Які не мае істотнага значэння; малаважны.
5. Які займае нязначнае службовае становішча.
6. Тое, што і малалетні.
7. у
Ад малога да вялікага — усе да аднаго, абсалютна ўсе.
Без малога (
З малых гадоў — з дзяцінства.
Самае малое — найменш.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
малы́
прыметнік, якасны
| малы́ | мало́е | малы́я | ||
| мало́га | мало́й мало́е |
мало́га | малы́х | |
| мало́му | мало́й | мало́му | малы́м | |
| малы́ ( мало́га ( |
малу́ю | мало́е | малы́я ( малы́х ( |
|
| малы́м | мало́й мало́ю |
малы́м | малы́мі | |
| малы́м | мало́й | малы́м | малы́х | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)