мігце́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -ці́ць; незак.
1. Ледзь свяціцца.
У акне мігцеў скупы агеньчык.
2. Свяціць няроўным бляскам.
За лесам мігцелі языкі полымя.
3. перан. З’яўляцца на кароткі час і зноў знікаць.
Мігцелі думкі ў галаве.
|| наз. мігце́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
курта́ты, -ая, -ае (разм.).
1. 3 кароткім або адсечаным хвастом (пра жывёл).
К. сабака.
2. перан. Невялікага росту, малы, кароткі.
К. чалавек.
3. Цесны (пра адзенне).
К. пінжачок.
4. перан. Няпоўны, абмежаваны (іран.).
К. канспект.
|| наз. курта́тасць, -і, ж. (да 1 і 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
стук¹, -у, м.
1. Кароткі адрывісты гук, шум ад удару, ад падзення цвёрдых прадметаў.
С. сякеры аб бервяно.
2. Удар, які апавяшчае аб прыходзе або просьбе дазволіць зайсці.
С. у акно.
Увайсці са стукам.
3. Шум, які ўтвараецца рытмічнымі скарачэннямі сэрца.
Слухаць с. сэрца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
покоро́че
1. нареч. (тро́хі) караце́й; перен. (поближе) бліжэ́й;
2. прил. (тро́хі) караце́йшы, больш каро́ткі; (о расстоянии — ещё) бліжэ́йшы, больш блі́зкі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нага́йка 1,
гл. нагайцы.
нага́йка 2, ‑і, ДМ ‑цы; Р мн. ‑гаек; ж.
Кароткі раменны плецены бізун. У запыленым паветры апісвалі кругі казацкія нагайкі. Гартны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вакабуля́рый
(лац. vocabularium = слоўнік)
кароткі слоўнік да хрэстаматыі або асобных раздзелаў падручніка.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
канспе́кт
(лац. conspectus = агляд)
кароткі запіс, сціслы выклад зместу кнігі, лекцыі, даклада.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
перакуры́ць, ‑куру, ‑курыш, ‑курыць; зак.
Разм.
1. Зрабіць кароткі перапынак для курэння. Не даязджаючы вялікага аула, мы спыніліся перакурыць. Мікуліч.
2. што. Пакурыць, выкурыць, скурыць усё, многае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хуткабе́жны, ‑ая, ‑ае.
Кніжн. Хуткі ў руху. Дзе хуткабежных рэк задор, Дзе вадаспады, як віхор, Спачын чакае нас. Ліхадзіеўскі. // Які хутка праходзіць, кароткі ў часе. Хуткабежныя гадзіны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
загляну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -леняце́, -ну́ць; -ні́; зак.
1. Хутка або крадком паглядзець куды-н., глянуць з мэтай даведацца, высветліць што-н.
З. у вочы.
З. у кнігу.
2. Зайсці куды-н. мімаходам, на кароткі час (разм.).
З. да сябра.
|| незак. загляда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)