éinschmuggeln
1.
vt
1) уво́зіць кантраба́ндай
2) перан. праця́гваць (рэзалюцыю, закон)
2.
(sich)
разм. пракрада́цца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
касава́ць
1. (закрэсліваць) stréichen* vt, dúrchstreichen* vt;
2. (ліквідаваць) áufheben* vt; ábschaffen vt; annullíeren vt (закон і г. д.); áuflösen vt;
3. (пра шлюб) schéiden*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
violate [ˈvaɪəleɪt] v.
1. fml паруша́ць (закон, дамову і да т.п.);
violate an oath паруша́ць прыся́гу
2. га́ньбіць, знеслаўля́ць (святыню)
3. трыво́жыць, перашкаджа́ць;
violate calm паруша́ць спако́й
4. lit. гва́лціць, гвалтава́ць (жанчыну)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
retroactive
[,retroʊˈæktɪv]
adj.
які́ дзе́е наза́д, са зваро́тнай сі́лай
a retroactive law — зако́н са зваро́тнай сі́лай, які ма́е зваро́тную сі́лу
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
То́ра 1 ’Пяцікніжжа Маісеева’, ’першая частка Бібліі ў яўрэяў’, ’скрутак з гэтым тэкстам’ (ТСБМ). Параўн. ідыш Tojre ’Пяцікніжжа; рэлігійнае вучэнне, дактрына’, што са ст.-яўр. thōrā́h ’вучэнне, павучанне, закон’ (Міхельсон, Рус. мысль, 670; Голуб-Ліер, 485; ЕСУМ, 5, 602).
То́ра 2 (то́ря) ’мякіна’ (Мат. Маг. 2) — у выніку характэрнага для гаворак усходу Беларусі адсячэння пачатковага а‑ ў лексеме ато́ра ’амеці’ (гл.), аналагічна да ткуль/аткуль, тлымаць/атлымаць ’адламаць’ (Бяльк.) і пад. Параўн. таксама аці́ра, аці́ры ’смецце’ (ЛА, 2) і чэш. otěřiny (sena) ’пацяруха (сена)’; усё да *terti ’церці’ з чаргаваннем галосных.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
надзвыча́йны áußerordentlich, úngewöhnlich, áußerge wöhnlich;
надзвыча́йны пасо́л áußerordentlicher Bótschafter;
надзвыча́йныя паўнамо́цтвы áußerordentliche [besóndere] Befúgnisse;
надзвыча́йныя ме́ ры Sóndermaßnahmen pl;
зако́н аб надзвыча́йным стано́вішчы Nótstandsgesetz n -es, -e
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
жані́х, ‑а, м.
Мужчына, які мае нявесту; будучы муж нявесты; суджаны. Спраўляюцца заручыны Вясельніцы засмучанай З вясёлым жаніхом. Купала. // Мужчына, які ўступае ў шлюб, у час шлюбных абрадаў і ўрачыстасцей. І Вось Жаніх той і Нявеста Сваё ў царкве занялі месца, Каб шлюбны выканаць закон. Крапіва. // Халасты мужчына, які думае жаніцца і шукае нявесту. Да яе колькі жаніхоў сваталася. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наве́ла 1, ‑ы, ж.
Кароткая аповесць ці апавяданне звычайна пра якую‑н. адну надзею з нечаканым фіналам. Асноўным жанрам дарэвалюцыйнай прозы Якуба Коласа з’яўляецца кароткае апавяданне, або навела. «Полымя». Апавяданне ў адрозненне ад навелы адлюстроўвае не выключныя, інтрыгуючыя падзеі, а самыя звычайныя, будзённыя. А. Макарэвіч.
[Іт. novella.]
наве́ла 2, ‑ы, ж.
У юрыспрудэнцыі — закон, які дапаўняе або часткова замяняе дзеючыя кодэксы законаў. Заканадаўчая навела.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыту́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Разм. Прыйсці пяшком, звычайна з цяжкасцю або марудна. [Песенька] мог прытупаць «незнарок» у барак ці ў дом на наваселле — там заўсёды і адказчык ён, і дарадчык лепшы, і закон. Русецкі. Стары Лявон прытупаў, выцер вочы, Нібыта лепш стараўся разглядзець, Сказаў няголасна: «Я знаў, сыночак, Што будзеш чалавекам — маладзец». Чэрня. Марознай лістападаўскай раніцай прытупаў Амелька ў родную вёску. Жычка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
operative [ˈɒpərətɪv] adj.
1. дзе́ючы; дзе́йсны;
become operative набыва́ць моц, увахо́дзіць у сі́лу (пра закон)
2. med. аперацы́йны;
operative treatment аперацы́йнае ўмяша́нне
♦
the operative word ключаво́е сло́ва, найбо́льш ва́жнае сло́ва (у сказе)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)