Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
acoustics
[əˈku:stɪks]
n., pl.
1) аку́стыка, акусты́чнасьць f.
The acoustics were so good that people in the last row could hear the speaker well — Аку́стыка была́ така́я до́брая, што лю́дзі ў апо́шнім ра́дзе маглі́ до́бра чуць прамо́ўцу
2) аку́стыка f. (наву́ка пра гу́кі)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
атра́д ~ва́ўся на ўзле́ссі — отря́д укрепи́лся (закрепи́лся) на опу́шке ле́са;
3. (прочно установиться за кем-, чем-л.) утверди́ться, упро́читься;
за ім ~ва́лася до́брая рэпута́цыя — за ним утверди́лась (упро́чилась) хоро́шая репута́ция
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ца́ца
1.ж., дет. игру́шка;
2.м.иж. па́инька, пай;
ц.-хло́пчык — пай-ма́льчик;
3.м.иж., ирон. ца́ца;
што ты за ц. така́я? — что ты за ца́ца така́я?;
◊ до́брая ц.! — хоро́ш гусь!;
ц.-ц., ды ў кішэ́нь — ца́ца-ца́ца, да в карма́н
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
extra
[ˈekstrə]1.
adj.
бо́льшы, ле́пшы як звыча́йна; асаблі́вы; дадатко́вы, э́кстра
extra pay — дадатко́вая пла́та
2.
n.
1) дада́так -ку m.
2) спэцыя́льнае выда́ньне газэ́ты, дада́так -ку m.
3.
adv.
1) дадатко́ва
2) незвыча́йна, асаблі́ва
extra good quality — асаблі́ва до́браяя́касьць
extra strong — асаблі́ва мо́цны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
схо́вань, ‑і, ж.
Разм.
1. Хаванне, захоўванне чаго‑н.; схоў. Халуста за сховань крадзенага трапіў усё-такі ў турму.Чарнышэвіч.[Уладыслаў:] — Татусь, вось гэты спіс раздадзенай у сховань маёмасці аддайце арандатару.Чорны.
2. Месца, дзе можна схавацца ад каго‑, чаго‑н., дзе можна знайсці прыстанішча. Кукуруза месцамі як лес, высокая і густая, часам рэдкая і невялікая. Але ўсюды сховань добрая.С. Александровіч.
3. Якое‑н. патаемнае месца, збудаванне для ўкрыцця каго‑, чаго‑н. А ў мяне сховань тут ёсць у дубе .. — не стрымаўся, каб не пахваліцца хлапчук.Сачанка.
4.перан. Пра што‑н., дзе з’асяроджваецца, збіраецца што‑н. Чалавечая памяць — цудоўная сховань.Сіпакоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ДАБРАВЕ́ШЧАННЕ,
Благавешчанне, Звеставанне (дакладная назва — Благавешчанне Прасвятой Багародзіцы; ад царк.-слав. «Благая весть» — «Добрая вестка»), рэлігійнае хрысц. свята. Адно з дванадзесятых свят праваслаўя. Адзначаецца за 9 мес перад Калядамі (каталіцкай царквой 25 сак. па грыгарыянскім календары і праваслаўнай — 7 крас. па юліянскім). Прысвечана апісанай у Новым запавеце падзеі, калі архангел Гаўрыіл паведаміў Дзеве Марыі (Багародзіцы), што яна народзіць сына Божага — Ісуса Хрыста ад Духа Святога. Дабравешчанне ўвайшло ў хрысц. каляндар у 4 ст. На бел. землях з’явілася разам з іншымі хрысц. святамі ў 10 ст. Супадае з пачаткам веснавых работ, клопатам сялян пра лёс будучага ўраджаю, які, паводле нар. вераванняў, залежыў ад прыхільнасці Багародзіцы. У нар. календары адзначаецца як пачатак вясны, дзень абуджэння зямлі. Да гэтага свята былі прымеркаваны стараж. веснавыя абрады (Гуканне вясны), з ім звязана шмат павер’яў і забарон (нельга было працаваць, па асаблівасцях надвор’я ў гэты дзень рабілі прагнозы на ўраджай і інш.).