паску́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; незак.

Разм. груб.

1. Пакідаць пасля сябе бруд; гадзіць. Добрая птушка ў сваё гняздо не паскудзіць. Прыказка.

2. што. Брудзіць, пэцкаць; псаваць. Гусі топчуць і паскудзяць густую, сакаўную траву. Сачанка. — Гэта што? Сцены паскудзіць? Казённае памяшканне псаваць? Ці мала смецця ўсюды, дык яны яшчэ на сцены вешаць... Лынькоў.

3. перан. Рабіць гадасці, шкодзіць. Верыць людзям — закон нашага жыцця. А нелюдзю, ашуканцу не абавязкова верыць. Яго трэба браць за шкірку адразу, як толькі ён пачне паскудзіць. «Вожык». // Няславіць, ганьбіць, чарніць. Паршывая аўца ўвесь статак паскудзіць. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расо́л, ‑у, м.

1. Салёная вада з вострымі прыправамі для засолкі, вымочвання харчовых прадуктаў (агародніны, рыбы і пад.). Заліць расолам грыбы. // Вадкасць з вострымі прыправамі і сокамі засоленых у ёй прадуктаў. Была на стале добрая вячэра: смачная сопкая бульба, квашаная капуста з расолам, кубак малака. Пестрак. Але па звычцы .. [Павел] зайшоў у хату, з’еў некалькі бульбін з гурочным расолам. Ваданосаў.

2. Моцна насычаная солямі прыродная вада. У Палессі гэтыя ж воды вельмі мінералізаваны і нават пераходзяць у моцныя расолы. Прырода Беларусі.

3. Спец. Водны раствор солей, які прымяняецца ў тэхніцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

свая́к, ‑а, м.

Той, хто знаходзіцца ў сваяцтве з кім‑н. Па другі дзень раніцай Эма сказала маці, што едзе пагасціць да сваякоў у Глыбокае. Машара. Дзядзька Лявон даводзіўся Міколу нейкім сваяком у восьмым ці ў дзевятым калене. Корбан. У Дабрынічах гэтых Пальчыкаў добрая палова, і ўжо цяжка разабрацца, хто каму сваяк і ў якім калене. Дамашэвіч. На трэці дзень прыйшлі падводы, Усе сваякі папрыязджалі. Колас. // Расліны і жывёлы, якія адносяцца да аднаго віду. Расліна гэта завецца індыйскі фікус баніян — продак і самы блізкі сваяк нашага хатняга фікуса. Матрунёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

куса́цца несов.

1. в разн. знач. куса́ться; (кусать друг друга — ещё) гры́зться;

конь куса́ецца — ло́шадь куса́ется;

саба́кі куса́юцца — соба́ки куса́ются (грызу́тся);

до́брая рэч, але цана́ куса́ецца — хоро́шая вещь, но цена́ куса́ется;

2. (раздражать кожу) куса́ться, шерсти́ть;

шарсцяна́я ко́ўдра куса́ецца — шерстяно́е одея́ло куса́ется (шерсти́т)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Cum recte vivis, ne cures verba malorum

Калі жывеш сумленна, не бойся злых языкоў.

Если живёшь честно, не бойся злых языков.

бел. Хто не чыніць ліхога, таму не страшна нічога.

рус. Добрая совесть не боится клеветы. К чистому поганое не пристанет.

фр. Bave du crapaud n’atteint pas la blanche colombe (Слюна жабы не заденет белого голубя).

англ. Clear conscience laughs at false accusations (Чистая совесть смеётся над ложными обвинениями).

нем. Ein reines Gewissen, ein gutes/sanftes Ruhekissen (Чистая совесть хорошая/мягкая подушка для отдыха).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

such1 [sʌtʃ] adj.

1. такі́, падо́бны;

in such cases у такі́х вы́падках;

in such a way такі́м чына́м;

and such things i да таго́ падо́бнае

2. такі́, така́я, тако́е, такі́я;

such good music така́я до́брая му́зыка;

such a long time ago так даўно́;

such a pity! такі́ жаль!;

such as такі́ як;

such that такі́ што

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

acoustics

[əˈku:stɪks]

n., pl.

1) аку́стыка, акусты́чнасьць f.

The acoustics were so good that people in the last row could hear the speaker well — Аку́стыка была́ така́я до́брая, што лю́дзі ў апо́шнім ра́дзе маглі́ до́бра чуць прамо́ўцу

2) аку́стыка f. (наву́ка пра гу́кі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

замацава́цца сов.

1. закрепи́ться;

дэта́ль до́бра ~ва́лася — дета́ль хорошо́ закрепи́лась;

2. (твёрдо обосноваться) укрепи́ться, закрепи́ться;

атра́д ~ва́ўся на ўзле́ссі — отря́д укрепи́лся (закрепи́лся) на опу́шке ле́са;

3. (прочно установиться за кем-, чем-л.) утверди́ться, упро́читься;

за ім ~ва́лася до́брая рэпута́цыя — за ним утверди́лась (упро́чилась) хоро́шая репута́ция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ца́ца

1. ж., дет. игру́шка;

2. м. и ж. па́инька, пай;

ц.-хло́пчык — пай-ма́льчик;

3. м. и ж., ирон. ца́ца;

што ты за ц. така́я? — что ты за ца́ца така́я?;

до́брая ц.! — хоро́ш гусь!;

ц.-ц., ды ў кішэ́нь — ца́ца-ца́ца, да в карма́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

extra

[ˈekstrə]

1.

adj.

бо́льшы, ле́пшы як звыча́йна; асаблі́вы; дадатко́вы, э́кстра

extra pay — дадатко́вая пла́та

2.

n.

1) дада́так -ку m.

2) спэцыя́льнае выда́ньне газэ́ты, дада́так -ку m.

3.

adv.

1) дадатко́ва

2) незвыча́йна, асаблі́ва

extra good quality — асаблі́ва до́брая я́касьць

extra strong — асаблі́ва мо́цны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)