kalać

kala|ć

незак.

1. пэцкаць, брудзіць;

2. пляміць, ганьбіць;

zły to ptak, co kalać własne gniazdo прык. добрая птушка ў сваё гняздо не паскудзіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)