расху́таць, расху́тваць áuswickeln vt; lóswickeln аддз vt (дзіця)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

педатры́б

(гр. paiditribes, ад pais = дзіця + tribo = трэнірую)

настаўнік гімнастыкі ў палестры.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

де́ти мн. (ед. дитя́ ср) дзе́ці, род. дзяце́й, ед. дзіця́, -ця́ці ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

младе́нец м. дзіця́ и дзіцё, -ця́ці ср., дзіцяня́ и дзіцянё, -ня́ці ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разбало́ванный распе́шчаны; разба́лаваны; разду́раны, разбэ́шчаны;

разбало́ванный ребёнок разба́лаванае (разду́ранае) дзіця́; см. разбалова́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кіднэ́пінг

(англ. kidnapping, ад kid = дзіця + nap = красці)

выкраданне людзей (часцей дзяцей), каб атрымаць выкуп.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

запужа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Запалохаць, застрашыць, зрабіць баязлівым. Запужаць дзіця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

купе́ль, ‑і, ж.

Вялікая пасудзіна, у якую апускаюць дзіця пры царкоўным абрадзе хрышчэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перасса́ць, ‑сеў, ‑ссеш, ‑ссе; ‑сеем, ‑ссяце; зак.

Пасеяць больш, чым трэба. Дзіця перассала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праня́ньчыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., каго.

Няньчыць некаторы час. Праняньчыць дзіця ўвесь вечар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)