дапя́ць разм
1. (дабрацца куды-н) kómmen* vi (s); gelángen vi (s); éinen bestímmten Ort erréichen;
2. (дамагчыся, дасягнуць чаго-н) durch Ánstrengung erréichen; erríngen* vt, gelángen vi (s) (zu D);
3. (зразумець што-н) sich zuréchtfinden* аддз; dahínter kómmen*; kapíeren vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
прабі́ць, ‑б’ю, ‑б’еш, ‑б’е; ‑б’ём, ‑б’яце; пр. прабіў, ‑біла; заг. прабі; зак.
1. што. Ударамі праламаць што‑н.; прадзіравіць. На ямах дол. Страха бы здзьмута, Сцяну ў хляве прабіў снарад. Колас. // Ударамі або іншым спосабам зрабіць (дзірку, прабоіну). У бляшанцы з-пад кансерваў прабіў збоку тры дзіркі. Грамовіч. // Прайсці праз што‑н. з сілай, парушаючы цэласнасць чаго‑н. Вады паясок Пад сонцам іскрыцца, Прабіла пясок Ля ўзгорка крыніца. Нядзведскі. // Пранікнуць, прасачыцца праз што‑н. Сонца не магло прабіць шчыльную заслону. Савіцкі. // Спец. Прайсці, распрацаваць участак пароды.
2. што. Разм. Пракласці (дарогу, сцежку і пад.). Вазьму пілу, вазьму сякеру І ў пушчы шлях сабе праб’ю. Гурло.
3. што. Ударам накіраваць што‑н. куды‑н. Прабіць мяч.
4. Утварыць гук, адбіць удары. Райкомаўскі гадзіннік на сцяне паволі, не спяшаючыся, прабіў адзінаццаць. Пестрак. / у безас. ужыв. На каланчы прабіла шэсць гадзін, а Зачэпы ўсё не было. Асіпенка.
•••
Гарматай не праб’еш — а) пра ўпартага чалавека, якога нельга пераканаць; б) пра вялікую колькасць, збор народу.
Ілбом сцяны не праб’еш — пра марныя намаганні дасягнуць чаго‑н.
Прабіць сабе дарогу — дасягнуць поспеху.
Час прабіў гл. час.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
estate
[ɪˈsteɪt]
n.
1) маёнтак -ку m., двор двара́ m.
2) маёмасьць f.
real estate — нерухо́мая маёмасьць
3) пэры́яд жыцьця́, век -у m.
to attain man’s estate — дасягну́ць мужчы́нскага веку, узмужне́ць
4) стан у грама́дзтве
the three estates — тры ста́ны (шля́хта, духаве́нства й про́стыя лю́дзі)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
дацягну́ць, -цягну́, -ця́гнеш, -ця́гне; -цягні́; -ця́гнуты; зак.
1. што. Працягнуць (у 1—3 знач.) да якой-н. мяжы.
Д. руку да паліцы.
Д. провад да вёскі.
Д. песню да канца.
2. каго-што да чаго. Цягнучы, даставіць куды-н., да чаго-н.
Д. бервяно да берага.
3. што і без дап. 3 цяжкасцю дасягнуць, даставіць да якога-н. месца (разм.).
Самалёт ледзь дацягнуў да аэрадрома.
4. што да чаго. Зацягнуць выкананне, прамарудзіць з якой-н. справай (разм.).
Д. здачу залікаў да восені.
5. Пражыць у якім-н. стане да пэўнага часу, падзеі (разм.).
Хворы дацягнуў да вясны.
Д. да зарплаты.
|| незак. даця́гваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
апярэ́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., каго-што.
1. Рухаючыся ў адным кірунку з кім‑, чым‑н., апынуцца наперадзе; абагнаць. Мартын раптам скідае з сябе павольнасць. Абагнаць Аўгіню, апярэдзіць яе і першым даплыць да забітай качкі! Колас. // Зрабіць што‑н. раней за другога. Лёня ўжо збіраўся, як толькі яны наблізяцца да скрыжавання, пастукаць па брызенце, але яго апярэдзіў Хоміч. Брыль.
2. перан. Дасягнуць лепшых вынікаў у параўнанні з кім‑, чым‑н.; апынуцца наперадзе каго‑, чаго‑н. у якіх‑н. адносінах; перавысіць. Апярэдзіць графік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дапаўзці́, ‑зу, ‑зеш, ‑зе; ‑зём, ‑зяце; пр. дапоўз, ‑паўзла, ‑ло; зак.
1. Паўзучы, дасягнуць якога‑н. месца. Поўз [Міхась] на руках, з параненай нагой, толькі ў бялізне. Моўчкі дапоўз да ракі і, не могучы больш, пакаціўся зверху на лёд. Брыль. // перан. Паступова дайсці, пашырыцца да якога‑н. месца. Пад поўнач у некаторыя хаты дапаўзла нясмелая чутка, што «тут начуюць два бальшавікі». Чорны.
2. Разм. Марудна або з цяжкасцю дайсці, даехаць куды‑н. Толькі праз тыдн[і] два цягнік дапоўз ад Масквы да Мінска. С. Александровіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прынале́гчы, ‑лягу, ‑ляжаш, ‑ляжа; зак.
Разм.
1. Націснуць, налегчы з вялікай сілай, энергіяй на што‑н., каб дасягнуць лепшага выніку працы. Данік павярнуў човен на рэчку, і я з усёй сілай прыналёг на вёслы. Краўчанка. Толькі Валока не выпускаў .. [немца], ямчэй прыналёг плячом. Быкаў.
2. перан. Пачаць працаваць, рабіць што‑н. больш старанна, энергічна. Пасля сустрэчы з настаўнікам Шурка прыналёг на рускую мову. Шыловіч. — Што першае ў нас — дык гэта клуб ... Сам ведаеш, што значыць раскалыхаць старых.. Але наш камсамол прыналёг — і гатова. Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
go1 [gəʊ] n. infml
1. чарга́ (асабліва ў гульні);
It’s my go now. Цяпер мая чарга.
2. BrE спро́ба;
May I have a go? Можна, я паспрабую?
3. BrE эне́ргія;
Though he’s sixty, he’s full of go. Хоць яму шэсцьдзясят, ён поўны энергіі.
♦
make a go of дасягну́ць по́спеху;
on the go ве́льмі заня́ты
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
breeze2 [bri:z] v.
1. спра́віцца без ця́жкасцей з тэ́стам, экза́менам і да т.п.
2. (in/out) (упэ́ўнена) увайсці́/вы́йсці; уляце́ць/вы́лецець;
She just breezed in and asked me to help. Яна з упэўненым выглядам увайшла і папрасіла мяне памагчы ёй.
breeze through [ˌbri:zˈθru:] phr. v. з лёгкасцю дасягну́ць чаго́-н.;
She breezed through the exams. Яна з лёгкасцю здала экзамены.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
age1 [eɪdʒ] n.
1. узро́ст;
be/come of age да сягну́ць паўнале́цця;
be under age не дасягну́ць паўнале́цця;
look one’s age выгляда́ць на свае́ гады́/свой узро́ст;
What is his age? Колькі яму гадоў?
2. ages infml ве́льмі до́ўга;
I waited for ages. Я чакаў вельмі доўга.
3. век; эпо́ха;
the Middle Ages Сярэ́днія вякі́, Сярэдняве́чча
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)