дзюдо́, нескл., н.

Японская сістэма самаабароны без зброі. // Від спартыўнай барацьбы, які дапускае скарыстанне болевых прыёмаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электрадуга́, ‑і, ДМ ‑дузе, ж.

Від электрычнага разраду паміж двух электродаў, які мае форму дугі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эстраго́н, ‑у, м.

Від палыну з вялікай колькасцю эфірных алеяў, які ўжываецца ў якасці вострых прыпраў.

[Фр. estragon.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Travestíe

[-v-]

f -, -í¦en лінгв. травесці́ (від пародыі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Séitenansicht

f -, -en про́філь, від(о́к) збо́ку

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

эшало́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Баявое, аператыўнае пастраенне.

2. Цягнік, а таксама іншы від транспарту спецыяльнага прызначэння для масавых перавозак.

Воінскі э.

Э. з нафтай.

|| прым. эшало́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

праваадно́сіны, ‑сін; адз. няма.

Від грамадскіх адносін паміж людзьмі, якія рэгулююцца шляхам устанаўлення і дастасавання прававых норм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бейт, ‑а, М бейце, м.

Спец. Від вершаванай страфы ў паэзіі народаў Усходу, які ўяўляе сабой двухрадкоўе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

матылі́ца, ‑ы, ж.

1. Від матылькоў.

2. Захворванне жывёлы, пераважна авечак і коз, выкліканае лічынкамі стужачных глістоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

варэ́нікі, ‑аў; адз. варэнік, ‑а, м.

Від вараных піражкоў, начыненых ягадамі, тварагом і пад. Варэнікі з вішнямі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)