Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
со́ценны, ‑ая, ‑ае.
1.Разм. Вартасцю ў сто рублёў; сторублёвы. Соценны білет./узнач.наз.со́ценная, ‑ай, ж.Ларывончык палез у кішэню, дастаў новенькую соценную і працягнуў яе Алімпе.Сабаленка.
2. Які складаецца са ста адзінак або які мае сто якіх‑н. адзінак. Пасярод стала, поруч з попельніцай, ляжала соценная пачка папярос.М. Ткачоў.
•••
Соценная вага — вага, на якой прадмет, што ўзважваецца, ураўнаважваецца ў сто разоў лягчэйшай гірай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
парахо́дм.тэх. Dámpfer m -s, -;
купі́ць [заказа́ць] біле́т на парахо́дéine Fáhrkarte für den Dámpfer káufen [bestéllen];
get your cardsBrE, infml быць зво́льненым/зво́леным з паса́ды;
give smb. their cardsBrE зво́льніць/зво́ліць каго́-н. з паса́ды;
have a card up your sleeve мець запасны́ ко́зыр;
hold (all) the cards ≅ мець перава́гу;
hold/keep/play your cards close to your chest не раскрыва́ць свае́ ка́рты;
lay/put your cards on the table раскры́ць свае́ ка́рты
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
туды́прысл. dorthín, dahín;
туды́ і сюды́ hin und zurück; hin und her;
біле́т туды́ і наза́д Rückfahrkarte f -, -n;
◊
туды́ яму́ і даро́гаразм. das geschíeht ihm recht
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
перада́тачныв разн. знач. переда́точный;
п. вал — переда́точный вал;
п. акт — переда́точный акт;
~ная інста́нцыя — переда́точная инста́нция;
п. на́дпіс — фин. переда́точная на́дпись;
п. лік — мат. переда́точное число́;
п. біле́т — ж.-д. переда́точный биле́т
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
со́тня, -і, мн. -і, со́цень і со́тняў, ж.
1. Сто якіх-н. адзінак (прадметаў, рублёў і пад.).
Дзве сотні кніг.
Заплаціць не адну сотню за мэблю.
2.мн. Трэцяя ад канца лічба шматзначнага ліку.
3. звычайна мн. (со́тні, -яў), разм. Вялікая колькасць, мноства каго-, чаго-н.
Сотні студэнтаў.
4. Вайсковае падраздзяленне, якое першапачаткова складалася са ста чалавек.
Стралецкая с.
Казацкая с. (падраздзяленне, якое адпавядае эскадрону).
|| памянш.со́ценька, -і, ДМ -ньцы, мн. -і, -нек, ж. (да 1 знач.; разм.).
|| прым.со́ценны, -ая, -ае (да 1 і 4 знач.).
С. білет.
Соценная вага (вага, на якой прадмет, што ўзважваецца, ураўнаважваецца ў сто разоў лягчэйшай гірай; спец.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
скразны́, ‑ая, ‑ое.
1. Які праходзіць наскрозь. Скразная прабоіна. □ Марыя ўвайшла ў калідор, той самы вузкі, скразны, па якім можна прайсці з вуліцы ў агарод.Кулакоўскі.
2. Такі, пры якім перамяшчэнне ажыццяўляецца ад пачатковага да канцавога пункта без перасадак, перагрузак. Скразны поезд. Скразны кантынентальны пералёт.// Прыгодны на ўвесь маршрут (пра білет). Скразны білет.//перан. Які захоўваецца па працягу чаго‑н., наскрозь пранізвае што‑н. Лабановіч пастаўлен у цэнтр усіх падзей і з’яўляецца адзіным скразным героем твора.Казека.[П. Пестрак] не асабліва пільнаваўся ні адзінства часу, ні адзінства месца дзеяння, не стараўся захаваць скразныя сюжэтныя лініі.М. Стральцоў.
3. Які распаўсюджваецца на ўсе моманты вытворчай дзейнасці; распаўсюджваецца па ўвесь прадмет. Скразны графік работы. Метад скразнога шліфавання. Скразная загартоўка дэталей.// Які ахоплівае ўсё, запаўняе сабой усё. Гул скразны. Скрыгочуць нема сцены.Пысін.Снег валіў, але не густа, Мы яго змялі набок, І на возеры, як люстра, Заблішчаў скразны лядок.Калачынскі.
4. Увесь у прасветах і адтулінах, праз якія праходзіць святло; ажурны, рэдкі. Скразны цюль.
•••
Скразная брыгада — брыгада, якая складаецца з работнікаў розных спецыяльнасцей, што сваёй дзейнасцю ахопліваюць усе моманты вытворчага працэсу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
zniżka
zniżk|a
ж.
1. зніжэнне; паніжэнне;
~a cen — зніжэнне цэн;
2. скідка, зніжка; (і)льгота;
bilet ze ~ą — (і)льготны білет
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
даста́ць, -а́ну, -а́неш, -а́не; -а́нь; зак.
1.што. Узяць што-н. такое, што знаходзіцца на адлегласці.
Д. талерку з паліцы.
2.да каго-чаго, што або чаго. Дацягнуцца, дакрануцца да чаго-н. аддаленага.
Д. рукой да бэлькі.
Д. дно ў рацэ.
3. Выняць, выцягнуць, набыць што-н., здабыць.
Д. кнігу з партфеля.
Д. асколак з раны.
4.што. Раздабыць што-н.
Д. білет у тэатр.
5.што і чаго. Нажыць што-н. непрыемнае (часцей пра здароўе; разм.).
Д. запаленне лёгкіх.
◊
Дастаць з-пад зямлі (разм.) — любым спосабам адшукаць.
Зімой лёду не дастанешу каго (разм.) — пра вельмі скупога чалавека.
Крукам носа не дастанешкаму (разм.) — не падступішся да каго-н.