сцэна́рый, ‑я,
1. Літаратурны твор, напісаны як аснова для пастаноўкі кінафільма.
2. Сюжэтная схема, план п’есы, оперы, балета.
3. Спіс дзеючых
[Іт. scenario ад scaena.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сцэна́рый, ‑я,
1. Літаратурны твор, напісаны як аснова для пастаноўкі кінафільма.
2. Сюжэтная схема, план п’есы, оперы, балета.
3. Спіс дзеючых
[Іт. scenario ад scaena.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гомасексуалі́зм
(ад гома- +
ненатуральная палавая цяга да
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
Тру́пша
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
вы́даліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць;
1. Прымусіць выйсці, знікнуць; перамясціць.
2. Выразаць, вынуць шляхам аперацыі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аліга́рхія, ‑і,
1. У антычныя часы і сярэдневякоўе — дзяржаўны лад, заснаваны на панаванні невялікай групы найбольш багатых і знатных
2.
[Грэч. oligarchia — улада нямногіх.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дзеся́цера, дзесяцярых,
Дзесяць (падліковага значэння не мае, ужываецца з назоўнікамі мужчынскага, ніякага або агульнага роду, якія абазначаюць
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
інспе́ктар, ‑а,
1. Службовая асоба, якая ажыццяўляе нагляд і кантроль за правільнасцю дзеянняў падведамных органаў і
2. Памочнік дырэктара па выхаваўчай і навучальнай рабоце ў мужчынскіх навучальных установах дарэвалюцыйнай Расіі.
[Ад лац. inspector — паглядальнік.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
трыбу́н, ‑а,
1.
2. Грамадскі дзеяч — выдатны прамоўца і публіцыст.
[Лац. tribune.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фіска́л, ‑а,
1. У Расіі 18 ст. — чыноўнік, які назіраў за законнасцю ў галіне фінансавых і судовых дзеянняў урада, устаноў і
2.
[Ад лац. fiscalis — казённы.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
саю́з, -а і -у,
1. -у. Цеснае аб’яднанне, сувязь дзвюх або некалькіх
2. -у. Аб’яднанне, пагадненне арганізацый, дзяржаў для сумесных дзеянняў.
3. Назва дзяржаў, грамадскіх арганізацый, таварыстваў, партый, класаў.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)