column

[ˈkɑ:ləm]

n.

1) калёна f., абэлі́ск -а m. слупо́к -ка́ m., калёнка f. (газэ́тная)

a column of smoke — слуп ды́му

the spinal column — хрыбе́т -та́, пазвано́чнік -а m

2)

а) аддзе́л -у m. (у газэ́це)

a financial column — фіна́нсавы аддзе́л

б) арты́кул у гэ́тым аддзе́ле

3) калёна f. (жаўне́раў), аўтакалёна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

гармо́нія, ‑і, ж.

1. Мілагучнасць, складнасць, прыемнасць гучання. Гармонія верша. Гармонія гукаў.

2. Зладжанасць, узаемная адпаведнасць асобных якасцей, прадметаў, з’яў, частак цэлага. Гармонія фарбаў. Гармонія зместу і формы. Гармонія жыцця.

3. Аддзел тэорыі музыкі, вучэнне аб правільнай пабудове сугучнасцей у кампазіцыі. Іменна гармонія зрабіла магчымымі трыумфы аркестравай музыкі. «Полымя».

[Ад грэч. harmonía — сувязь, сугучнасць, зладжанасць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ОБХС, ОБХСС (отде́л борьбы́ с хище́ниями социалисти́ческой со́бственности и спекуля́цией) ист. АБКС (аддзе́л барацьбы́ з крадзяжо́м сацыялісты́чнай ула́снасці і спекуля́цыяй); см. ОБЭП.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

бібліягра́фія, ‑і, ж.

1. Навуковае, сістэматызаванае апісанне кніг і іншых выданняў, зробленае па якой‑н. прыкмеце. // Галіна ведаў аб спосабах такога апісання.

2. Спіс кніг і артыкулаў па якім‑н. пытанні, прадмеце. Бібліяграфія па старажытнай беларускай літаратуры.

3. Аддзел у часопісе або газеце, дзе змяшчаюцца рэцэнзіі або нататкі пра новыя кнігі.

[Ад грэч. biblíon — кніга і graphō — пішу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Кні́гі ’аддзел страўніка буйной рагатай жывёлы’ (З нар. сл., Нар. сл., Нар. словатв.), ’страўнік і кішкі жывёлы, прыхаваныя для ежы’ (Шн., Нік. Очерки, Малчанава, Мат. культ.). Укр. книги, рус. книга ’тс’, балг. книга, серб.-харв. кнуйге, славен. knjiga,⇉польск. księgi, чэш. kniha, славац. kniha, в.-луж. knihi ’тс’. Гэтыя формы дазваляюць рэканструяваць прасл. kbnigy (формы мн. л.), што сведчыць аб старажытнасці семантычнага пераносу з kwiga, k^bnigy ў значэнні ’кніга’ (гл. Слаўскі, 3, 274; ЕСУМ, 2, 473).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

жыллёвы Wóhnungs-, Wohn-;

жыллёвы аддзе́л Wóhnungsamt n -es, -ämter;

жыллёвае ўпраўле́нне Wóhnungsverwaltung f -, -en;

жыллёвыя абста́віны Wóhnverhältnisse pl;

жыллёвае будаўні́цтва Wóhnungsbau m -es

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

уго́рак Поле, якое пакінута пад папар (Крэцінская вол. 1566 АВАК, XIV, 104).

□ в. Угорак (Узгорск) Слаўг. (1786 Публічн. бібл. імя С.-Шчадрына ў Ленінградзе. Аддзел рукапісаў, ф. 342, № 231).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

адэнаме́р

(ад гр. aden = залоза + -мер)

канцавы аддзел залоз жывёл і чалавека, у якім узнікае сакрэт​2, што трапляе ў вывадную пратоку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

культпро́п ист.

1. (отде́л культу́ры и пропага́нды лени́низма) культпро́п, -па м. (аддзе́л культу́ры і прапага́нды леніні́зму);

2. (о человеке) разг. культпра́п, -па м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

sekcja

ж.

1. секцыя;

sekcja usprawnień — аддзел рацыяналізацыі;

2. анатаміраванне;

sekcja zwłok — анатаміраванне трупа

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)