Пы́шыцца ’надзімацца’ (Нас.), пыша́цца ’выстаўляцца, фанабэрыцца’ (Ласт.), параўн., чэш. pýšiti se ’тс’. Да пыхаць, пы́ха (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Расшабуня́ць (рышшыбуня́ць) ’раскідаць’ (чавус., Нар. сл.), расшабуня́цца ’паводзіць сябе больш развольнена, бессаромна’ (Нас.). Да шабуняць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Скалатня́ ‘муць, падонкі’ (Нас., Байк. і Некр.). Дэрыват ад скалаціць < калаціць (гл.) з суф. ‑н(я).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Скрамі́ць(ца) ‘уціхамірыць’ (Нас.). З польск. skromić (się) ‘тс’. Апошняе ад скром‑ (гл. скромны) (Варш. сл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Скума́т ‘шматок, кавалачак, абрэзак (тканіны)’, ‘жмут, пук’ (Нас.), ‘акравак’ (Касп., Барад.; віц., ЛА, 4). Гл. шкумат.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Сма́шны ‘смачны’, сма́шна ‘смачны’ (Нас.). З смачны (гл. смак) з адлюстраваннем вуснага вымаўлення ‑чн‑ як ‑шн‑.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
То́віст ’тоўсты’ (Нас.). Кароткая форма прыметніка то́ўсты (< *tl̥stъ) з заменай в білабіяльнага w (< l̥) на в.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Тро́нчык ‘паляўнічы’ (Сцяшк. Сл.). Няясна; магчыма, іранічнае ўтварэнне ад трэ́нтацца ‘бадзяцца, хадзіць без справы’ (Нас.), гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
lie3 [laɪ] v. (lay, lain)
1. ляжа́ць;
Don’t lie in the sun too long. Не ляжы на сонцы занадта доўга;
The town lay in ruins. Горад ляжаў у руінах.
2. быць, знахо́дзіцца;
London lies on the Thames. Лондан стаіць на Тэмзе;
The choice lies with you. Выбар залежыць ад вас.
♦
lie ahead/in store чака́ць;
I wonder what lies in store for us. Цікава, што чакае нас у будучыні;
lie low infml хава́цца, таі́цца;
The blame lies at his door. Гэта яго віна.
lie behind [ˌlaɪbɪˈhaɪnd] phr. v. хава́цца за;
Do you know what lies behind it all? Вы ведаеце, што за гэтым cтаіць?
lie down [ˌlaɪˈdaʊn] phr. v. кла́сціся;
I’ll lie down for an hour. Я прылягу на гадзінку.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
near3 [nɪə] adv.
1. блі́зка, недалёка, паблі́зу (пра час і адлегласць);
come/draw near прыбліжа́цца, набліжа́цца;
nearer and nearer усё блі́жай і блі́жай;
Don’t come nearer or I’ll shoot. Не набліжайся, бо выстралю.
2. ама́ль;
near a century ago ама́ль стаго́ддзе/сто гадо́ў таму́
♦
so near and yet so far ≅ блі́зка ло́каць, ды не ўку́сіш;
far and near усю́ды, скрозь;
We searched far and near for the missing dog. Мы скрозь і ўсюды шукалі прапаўшага сабаку;
I near died with fright. Я ледзь не памёр са страху;
not anywhere near/nowhere near далёка не, зусі́м не; ні ў я́кім ра́зе;
There wasn’t anywhere near enough food for all of us. Ежы на ўсіх нас зусім не хапала.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)