ары́дны

(лац. aridus = сухі)

які мае адносіны да раёнаў зямнога шара, што характарызуюцца арыднасцю (звычайна пустыні і паўпустыні, а таксама некаторыя стэпы).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

білівердзі́н

(ад лац. bilis = жоўць + фр. vert, verd = зялёны)

адзін з асноўных пігментаў жоўці чалавека і драпежных жывёл, які мае зялёны колер.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

віве́ра

(лац. viverra = тхор)

невялікае драпежнае млекакормячае, пашыранае ў Афрыцы і Азіі, якое мае асобыя залозы, што выпрацоўваюць сакрэт з мускусным пахам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

вяста́лка

(лац. Vestalis = які мае адносіны да багіні Весты)

жрыца багіні Весты ў Стараж. Рыме, якая падтрымлівала вечны агонь у яе храме.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гапло́ід

(ад гр. haploos = адзіночны, просты + -оід)

арганізм, які мае ў клетках адзінарны (паменшаны ўдвая ў параўнанні з мацярынскім арганізмам) набор храмасом.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гетэракарыён

(ад гетэра- + гр. karyon = арэх, ядро)

клетка, якая мае два або больш ядзер, што адрозніваюцца спадчыннымі (генетычнымі) уласцівасцямі (напр. у грыбоў).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

драматы́чны

(гр. dramatikos)

1) які мае адносіны да драмы як да літаратурнага твора;

2) поўны драматызму, напружанасці (напр. д. выпадак, д. момант).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дэкрэ́т

(фр. décret, ад лац. decretum)

пастанова ўрада, якая мае сілу закона; указ, закон (напр. д. аб зямлі, д. аб ахове помнікаў).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

левіра́т

(ад лац. levir = швагер)

звычай некаторых народаў, паводле якога ўдава мае магчымасць (ці нават абавязана) выйсці замуж за брата нябожчыка-мужа.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

лесбія́нка

(ад гр. Lesbos = назва вострава ў Эгейскім моры)

1) жыхарка вострава Лесбас;

2) жанчына, якая мае палавыя зносіны з іншай жанчынай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)