Verbum

закабо́ўка Загіб ракі, лука (Ветк.). Тое ж заканабоўка (Слаўг.).

□ ур. Папова Закабоўка (старыца на лузе) каля в. Шарсцін Ветк.

змяі́ннік Месца, дзе вядзецца многа змей (Слаўг.). Тое ж пужоў, гадаўні́к (Слаўг.).

□ ур. Змяіннік (поле) каля в. Чарнякоўка Слаўг.

ніз

1. Нізкае месца каля асновы гары; дол; падгор'е (БРС).

2. Мясцовасць у ніжняй частцы цячэння ракі (Слаўг., Стол.).

падпя́тнішча Месца, якое знаходзіцца недалёка ад вугла поля з каморніцкім капцом (Сал.).

□ ур. Падпятнішча (поле) каля в. Яскавічы Сал.

пад'я́м'е Месца каля ямы, капальні, глінішча (Стол.); пад пагоркам з укапаным плавільным горнам (Арш.). Тое ж пад'я́мічча, пад'я́мнічча (Слаўг.).

парэ́чча Месца каля рэчак і рачулак (Слаўг.). Тое ж падры́чча (Кам.), панадрэчча (Слаўг.).

□ в. Парэчча Леп., в. Парэчча Кастр.

пла́ха Вялікая суцэльная плошча зямлі, пасеву; доўгая і шырокая паласа (Слаўг.).

□ ур. Плаха (балота) каля в. Добры Дуб Слаўг.

пры́печ

1. Пясчаны спадзісты бераг («Савецкі Саюз. Беларусь», 1967, 301).

2. Пясчаны нанос каля берага ракі (Палессе).

□ р. Прыпяць.

сіве́ц Луг, дзе расце цвёрдая трава сівец Nardus stricta L. (Слаўг.).

□ ур. Даўгі́я Сіўцы́ (поле) каля в. Свенск Слаўг.

стаўбе́ц Слуп (Слаўг.). Параўн.: стлъпъ ’вежа’ (Астрамірава евангелле).

□ ур. Стаўбцы́ (поле) каля в. Церахоўка Слаўг., г. Стоўбцы Мін. вобл.