ко́да, ‑ы, ДМдзе, ж.

1. Заключная частка музычнага твора.

2. Дадатковы верш у санеце звыш устаноўленых для яго чатырнаццаці радкоў.

[Іт. coda — хвост.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кра́піна, ‑ы, ж.

Пляма другога колеру на чым‑н. Дзе-нідзе шлях быў крануты жоўтымі крапінамі, пажаўцелымі ліс[та]мі, апаўшымі з бяроз. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пульпаправо́д, ‑а, Мдзе, м.

Трубаправод, па якім падаецца пульпа (пры земляных, горных і інш. работах, якія выконваюцца шляхам гідрамеханізацыі). Трубы пульпаправода.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

русако́сы, ‑ая, ‑ае.

З русымі косамі. [Сымон] паглядаў у адзін бок, дзе пад сонечнай спякотай жала маладая русакосая дзяўчына — яго любая Зоська. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самаскі́д, ‑а, Мдзе, м.

Тое, што і самазвал. Бетонамяшалкі праз роўныя прамежкі часу выкідалі гатовы замес у жалезныя кузавы самаскідаў. «Полымя».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сенажа́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сенажаці, уласцівы ёй. Выйшлі з ёй [дзяўчынай], дзе сенажатная краса Зіхцела, як вясёлкі мнагацветны ўзор. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

слабаво́льнасць, ‑і, ж.

Слабая воля; бесхарактарнасць. І глядзеў [Ярмалінскі] на краўца так, што той, ад слабавольнасці, Не ведаў, дзе надзець свае вочы. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спіртзаво́д, ‑а, Мдзе, м.

Завод па вырабу спірту. [Кульгавы:] — Паслалі ў вёску. Там спіртзавод быў. Мяне на гэты завод і прызначылі. Чыгрынаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

справаво́д, ‑а, Мдзе, м.

Службовая асоба, якая ведае канцылярскімі справамі. Леаніду паказалі школьныя журналы старэйшых класаў, справавод узяўся запаўняць анкету. Шахнавец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стажо́р, ‑а, м.

Той, хто праходзіць стажыроўку дзе‑н. [Трыпут:] — Бяру цябе ў стажоры. І бяру абавязацельства: за дзень вывучыць спецыяльнасці шафёра... Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)