ко́да, ‑ы,
1. Заключная частка музычнага твора.
2. Дадатковы верш у санеце звыш устаноўленых для яго чатырнаццаці радкоў.
[Іт. coda — хвост.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ко́да, ‑ы,
1. Заключная частка музычнага твора.
2. Дадатковы верш у санеце звыш устаноўленых для яго чатырнаццаці радкоў.
[Іт. coda — хвост.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кра́піна, ‑ы,
Пляма другога колеру на чым‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пульпаправо́д, ‑а,
Трубаправод, па якім падаецца пульпа (пры земляных, горных і інш. работах, якія выконваюцца шляхам гідрамеханізацыі).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
русако́сы, ‑ая, ‑ае.
З русымі косамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
самаскі́д, ‑а,
Тое, што і самазвал.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сенажа́тны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да сенажаці, уласцівы ёй.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
слабаво́льнасць, ‑і,
Слабая воля; бесхарактарнасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спіртзаво́д, ‑а,
Завод па вырабу спірту.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
справаво́д, ‑а,
Службовая асоба, якая ведае канцылярскімі справамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стажо́р, ‑а,
Той, хто праходзіць стажыроўку
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)