узвы́сіць сов.

1. (построить) возвы́сить; возвести́;

ху́тка навасёлы ўзвы́сяць но́вы буды́нак шко́лы — ско́ро новосёлы возвы́сят (возведу́т) но́вое зда́ние шко́лы;

2. (увеличить) повы́сить; (цену — ещё) вздуть;

у. фунда́мент — повы́сить фунда́мент;

у. цэ́ны на прамысло́выя тава́ры — повы́сить (вздуть) це́ны на промы́шленные това́ры;

3. (придать более высокое общественное положение или значение) возвы́сить, подня́ть;

у. каго́-не́будзь у вача́х і́ншых — возвы́сить (подня́ть) кого́-л. в глаза́х други́х;

4. (о голосе) возвы́сить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

падско́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; заг. падскоч; зак.

1. Зрабіць скачок уверх. [Мяч] падскочыў раз, другі, трэці і пакаціўся. Юрэвіч. Бусел з перапуду падскочыў на месцы, міжвольна распасцёр крылы, але тут жа зноў падцяў іх, каб не ўзняцца з гнязда. Пальчэўскі.

2. перан. Разм. Рэзка падняцца, павялічыцца. Падскочыла тэмпература. Цэны падскочылі. □ Падскочыць градусаў да трох Апоўначы марозік. Калачынскі. // Раптам з’явіцца. Падскочыла запаленне лёгкіх, і на што ўжо быў .. [дзед Тумаш] здаровы, а на чацвёртыя суткі зусім аслаб. Машара.

3. Наблізіцца скачкамі; хутка падбегчы, пад’ехаць да каго‑, чаго‑н. Прыстаў.. падскочыў да жанчыны ззаду, паваліў на зямлю, крутануў за руку, адводзячы ад пана паліцмайстра стрэлы. Мехаў. Лук’ян насцярожана падскочыў да акна. Усе падняліся з месца. М. Ткачоў. Да Міколкі падскочыў спешаны коннік, сівы нямецкі вахмістр. Лынькоў. // Разм. Хутка з’ездзіць, схадзіць куды‑н. [Антон:] — Ты пабудзь тут з таварышамі, а я падскочу на станцыю. Новікаў. [Хведар:] — Заўтра прывязём бензін, а сёння мне трэба са Сцяпанам у адно месца падскочыць. Асіпенка. // Разм. Падысці, пад’ехаць у патрэбны момант; падаспець. Добра, што падскочылі людзі, інакш бы ім абодвум былі канцы ў той багне. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

устанаві́ць, ‑наўлю, ‑новіш, ‑новіць; зак., што.

1. Паставіць, змясціць што‑н., падрыхтаваўшы для выкарыстання. Устанавіць матор. Устанавіць тэлефон. □ Дзед тут жа ўстанавіў новы вулей, паднёс да яго дачок з роем і сказаў да Міхалкі: — Давай, ты злавіў яго, ты яго сам і перасаджвай. Якімовіч. Цёмнай ноччу.. [Тарас] дапамог партызанам пракрасціся да.. складаў і ўстанавіць міны. Краўчанка.

2. Дабіцца ажыццяўлення чаго‑н. Вялікая Кастрычніцкая сацыялістычная рэвалюцыя, якая ўпершыню ў гісторыі ўстанавіла ўладу рабочага класа ў саюзе з працоўным сялянствам, адкрыла чалавецтву шлях да сацыялізма. «Звязда».

3. Ажыццявіць, арганізаваць, наладзіць. Устанавіць дзяжурства. Устанавіць кантроль.

4. і з дадан. сказам. Выявіць, вызначыць, высветліць. [Галкоўскі:] — Аказваецца, калі мяне вадзілі, ужо з турмы, на медыцынскую камісію ў раённую бальніцу, каб устанавіць там мой узрост, то там мне далі на вока шаснаццаць гадоў, нават трохі больш. Чыгрынаў. Партызанская разведка ўстанавіла, што грэбля ўзмоцнена ахоўваецца гітлераўцамі. Шчарбатаў. Па чаргаванню гукаў дзед Талаш устанавіў, што.. ішоў чалавек. Колас. // Давесці, адкрыць. Устанавіць залежнасць велічынь. Устанавіць ісціну.

5. Увесці ў дзеянне, узаконіць. Устанавіць цэны. Устанавіць васьмігадзінны рабочы дзень. // Дасягнуць высокіх вынікаў. У суме дзесяці відаў праграмы юнак устанавіў новы рэкорд рэспублікі. Шыцік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

mount

[maʊnt]

1.

v.

1) узыхо́дзіць

to mount the stairs — ісьці́ па схо́дах угару́

to mount a platform — узыйсьці́ на плятфо́рму

2) to mount a horse — се́сьці на каня́

3) павыша́цца, падніма́цца (пра цэ́ны, кошт)

4) to mount specimens on slides — пакла́сьці прэпара́т на шкло

5) to mount a picture — абрамава́ць малю́нак

2.

n.

1) асядла́ны конь

2) падкле́йка пад карці́ну, малю́нак

3) апра́ва (ка́меня)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

sénken

1.

vt

1) апуска́ць (руку); нахіля́ць, апуска́ць (галаву); патупля́ць, апуска́ць по́зірк [по́гляд]

die Fáhne ~ — схіля́ць сцяг

die Knie ~ — схіля́ць кале́ні

2) пагружа́ць, апуска́ць

3) зніжа́ць, паніжа́ць (цэны, тон, голас)

2.

(sich) апуска́цца, зніжа́цца, асяда́ць

die Nacht sénkte sich auf die Érde — ноч апусці́лася на зямэ́р

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

range

[reɪndʒ]

1.

n.

1) праме́жак -ку m., ра́мкі pl.

a range of prices from 5 cents to 25 dollars — цэ́ны ў праме́жку ад 5 цэ́нтаў да 25 даля́раў

2) дасяга́льнасьць, дальнабо́йнасьць f., да́льнасьць дзе́яньня; до́сяг -у m.

The missile has a range of 200 miles — Дасяга́льнасьць раке́ты — 200 мі́ляў

3) стрэ́льбішча n.

4) па́сьбішча n.

5) ланцу́г -а́ m., шэ́раг -у m.

a range of mountains — го́рны ланцу́г

a wide range of color — шыро́кая га́ма ко́лераў

6) абша́р -у m., зо́на f., ахо́п -у m.

7) кухо́нная пліта́

2.

v.i.

1) распасьціра́цца (у ме́жах ад чаго́ да чаго́)

2) цягну́цца

prices ranging from $5 to $10 — цэ́ны ў праме́жку ад 5 да 10 даля́раў

3) вандрава́ць

3.

v.t.

1) разьмярко́ўваць

2) выстро́йваць у рад; групава́ць

3) дасяга́ць

•

- at close range

- range of vision

- voice range

- out of range

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

touch​2 [tʌtʃ] v.

1. чапа́ць, крана́ць; дакрана́цца, датыка́цца;

touch at a port захо́дзіць у порт;

touch shore падплыва́ць да бе́рага

2. закрана́ць (пытанне, праблему і да т.п.)

3. узруша́ць, узру́шваць, расчу́льваць, хвалява́ць;

touch slightly лёгка дакрана́цца;

He was to uched to tears. Ён быў крануты да слёз.

♦

to uch bottom BrE дайсці́ да са́мага ні́зкага ўзро́ўню (пра цэны, падзеі);

touch wood дакрана́цца да чаго́-н. каб прадухілі́ць бяду́

touch down [ˌtʌtʃˈdaʊn] phr. v. прызямля́цца (пра самалёт)

touch up [ˌtʌtʃˈʌp] phr. v. выпраўля́ць, паляпша́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

stały

stał|y

1. сталы;

ląd ~y — мацярык;

prąd ~y — эл. пастаянны ток;

miejsce ~ego pobytu — месца сталага пражывання;

2. нязменны, стабільны;

ceny ~e — стабільныя цэны;

~a miłość — вернае каханне;

3. фіз. цвёрды; які знаходзіцца ў цвёрдым стане;

ciała ~e — цвёрдыя целы;

4. ~a ж. мат., фіз. канстанта

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

firm

I [fɜ:rm]

1.

adj.

1) тугі́, цьвёрды, цьвярды́; мо́цны

firm ground — цьвёрды грунт

firm land — су́ша f.; сухазе́м’е n.

firm muscle — тугі́ му́скул

2) мо́цны, непахі́сны (ве́ра, надзе́я)

firm decision — непахі́сная пастано́ва

a firm step — цьвёрды крок, цьвёрдая хада́

3) нава́жаны; рашу́чы (ме́ры); станаўкі́, стано́ўкі; насто́йлівы (хара́ктар)

4) ста́лы (пра цэ́ны)

2.

v.t.

1) умацо́ўваць, мо́цна трыма́ць

2) убіва́ць, уто́птваць; утрамбо́ўваць (ускапа́ную зямлю́)

3.

v.i.

умацо́ўвацца

II [fɜ:rm]

n.

фі́рма f. (прамысло́вае або́ гандлёвае прадпрыёмства)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

stürzen

1.

vt

1) зва́льваць, пераку́льваць

nicht ~! — не кі́даць (надпіс)

j-n in Ármut ~ — даве́сці каго́-н. да бе́днасці [гале́чы]

2) звярга́ць

2.

vi (s)

1) ры́нуцца

2) па́даць, валі́цца

die Préise ~ — цэ́ны імклі́ва па́даюць

3.

(sich)

(auf A) кі́дацца (на каго-н., на што-н.)

sich in Vergnügungen ~ — аддава́цца заба́вам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)