стацыяна́рны в разн. знач. стациона́рный;

~ная кінаўстано́ўка — стациона́рная киноустано́вка;

с. хво́ры — стациона́рный больно́й;

с. шпіта́ль — стациона́рный го́спиталь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

jaundiced

[ˈdʒɔndɪst]

adj.

1) хво́ры на жаўту́ху

2) жо́ўты ад за́йздрасьці

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Прылуне́ць ’здурнець’, прылуне́лы, прылуне́ўшы ’не зусім разумны; псіхічна хворы’ (валож., брасл., барыс., глыб., Сл. ПЗБ; ЛА, 3). Да лунь3 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вар’я́т

(польск. variat, ад лац. variatus = зменены)

1) псіхічна хворы чалавек;

2) той, хто дзейнічае безразважна; дзівак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

touch-and-go [ˌtʌtʃənˈgəʊ] adj. infml рызыко́ўны;

The patient was touch-and-go. Хворы быў на валаску ад смерці.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

tperig

a дыял. ляда́(ш)чы, хво́ры, бездапамо́жны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

меланхо́лік

(гр. melancholikos)

1) чалавек меланхалічнага тэмпераменту;

2) чалавек, схільны да тугі, журботы, задумлівасці;

3) хворы на меланхолію.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

вар’я́т

(польск. wariat, ад лац. variatus = зменены)

1) псіхічна хворы чалавек;

2) перан. той, хто дзейнічае безразважна; дзівак.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

каро́слівы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да каросты. Карослівая высыпка. Карослівы сверб. // Хворы каростай; у каросце. Карослівы конь. / у знач. наз. каро́слівы, ‑ага, м.; каро́слівая, ‑ай, ж. Ізалятар для карослівых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Пару́ха ’трывога, замяшанне’ (Нас., Гарэц., Яруш.). Да рух, рушыць (гл.). Да таго ж кораня парушэнне ’душэўная трывога’ (Нас., Гарэц., Яруш.), парашаны ’псіхічна хворы’ (Сцяшк.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)