purple [ˈpɜ:pl] adj.

1. ліло́вы, фіяле́тавы;

a purple dress/flower фіяле́тавая суке́нка/кве́тка

2. пурпуро́вы, пурпу́рны, барвяны́, барво́вы;

His face went purple with rage. Яго твар стаў барвовым ад гневу.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sack​1 [sæk] n.

1. мех, мяшо́к; куль;

a sack of candy AmE паке́цік ледзянцо́ў

2. таксама sack dress каро́ткая прасто́рная суке́нка; сак

♦

hit the sack infml завалі́цца спаць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

абле́гчы сов.

1. в разн. знач. обле́чь;

хма́ры абляглі́ не́ба — ту́чи облегли́ не́бо;

суке́нка до́бра аблягла́ стан — пла́тье хорошо́ облегло́ стан;

2. (заболеть) свали́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

аблі́пнуць сов.

1. обли́пнуть;

бо́ты ~плі гра́ззю — сапоги́ обли́пли гря́зью;

2. (на чым) пло́тно обле́чь (что);

суке́нка ~пла на фігу́ры — пла́тье пло́тно облегло́ фигу́ру

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

амазо́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

1. Жанчына-коннік. [Таня:] — Я недзе чытала, што ў даўнія часы былі жаночыя войскі. Здаецца, амазонкамі звалі. Новікаў.

2. Доўгая жаночая сукенка для язды на конях. Імчаліся конна маладыя паненкі ў чорных амазонках. Бядуля.

3. часцей мн. (амазо́нкі, ‑нак). Паводле грэчаскай міфалогіі — ваяўнічае племя жанчын.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Капо́т 1 ’капота, верхняе адзенне’ (мсцісл. Бяльк.), капота ’верхняе (святочнае) адзенне’ (Шат., Шпіл.; паўд.-усх., КЭС), ’род верхняга адзення’ (Гарэц., Бес.); ’жакет, фуфайка, халат’ (астр., смарг.), раг., паст. (Сл. паўн.-зах.), ’плашч з даматканага сукна’ (Сцяц., зэльв.), ’доўгая верхняя мужчынская вопратка з даматканага сукна’ (Сцяшк.), ’шляхецкі шарак з металічнымі гузікамі’ (гродз. Нар. сл.), ’кароткае самаробнае і паношанае верхняе адзенне’ (клец. Нар. лекс.), ’дзіцячае або жаночае адзенне накшталт паліто’ (дзярж., Нар. сл.), ’сукенка з рукавамі’ (ст.-дар., Нар. сл., ТСБМ), капот ’тс’ (браг. З нар. сл.), драг. ’сукенка для дзіцяці’ (Сл. паўн.-зах.). З франц. capote ’плашч з капюшонам’, ’жаночы капялюш’ праз польск. мову, у якой існуе з XVII ст. (Слаўскі, 2, 58–59). Параўн. ка́па (гл.). Форма капот, відавочна, з рус. капот ’жаночы халат’.

Капо́т 2 ’адкідная металічная накрыўка ў машынах’ (ТСБМ) — культурнае слова з пач. XX ст., запазычанае, відаць, з рус. капот ’тс’, якое з франц. capot.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

целяпа́цца несов., разг., в разн. знач. болта́ться;

гу́зік ~па́ўся на адно́й ні́тачцы — пу́говица болта́лась на одно́й ни́точке;

суке́нка ~па́лася на ёй — пла́тье болта́лось на ней

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

silken

[ˈsɪlkən]

adj.

1) шаўко́вы, ядва́бны

a silken dress — шаўко́вая суке́нка

2) як шо́ўк, шаўкаві́сты

silken hair — шаўкаві́стыя валасы́

3) лісьлі́вы (го́лас, мане́ры)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

дачка́, -і́, ДМ дачцэ́, мн. до́чкі і (з ліч. 2, 3, 4) дачкі́, дачо́к, ж.

1. Асоба жаночага полу ў адносінах да сваіх бацькоў.

2. Жанчына як носьбіт лепшых рыс свайго народа, грамадства, краіны (высок.).

Вера Харужая — слаўная д. беларускага народа.

|| памянш.-ласк. дачу́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж. (да 1 знач.) і до́чухна, -ы, мн. -ы, -аў, ж. (да 1 знач.).

|| прым. даччы́н, -а́, -о́ (да 1 знач.).

Даччына сукенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

травяны́, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае адносіны да травы; з’яўляецца травою. Травяное покрыва. Травяны пах. // Прыгатаваны з траў, па травах. Травяная мука. Травяная настойка. // Які жыве ў траве, на траве. Травяная жаба.

2. Які зарос травою, пакрыўся травою. На змярканні [хлопцы] прыйшлі да ракі. І паселі на травяным абрывістым беразе. Брыль.

3. Уласцівы траве, зялёны (пра колер). Сукенка травянога колеру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)